Tuesday, February 28, 2017

Prend BUZHALA - KUR E THUA FJALËN MË TË BUKUR

(Çaste shkrimi:ese lirik)
Ke mësuar në jetë:
si ta ngresh në këmbë
një shpirt të lënduar
e vetë shembesh për tokë.
I lënduari është njeriu.
I lënduari qenkam unë,
Kur thuhet Fjala që lëndon
Kur ti ia thua njeriut Fjalën Më Të Bukur:
Me mua je
Me ty qenkam.
E si ta fshehësh psherëtimën tënde
në jetën rrethuar me kurthe e shkatërrim?
Çka paska ndodhë në Shpirtin e prekur?
Të duket sikur është thyer i tëri.
Dhe Një Kala e Padukshme ngrihet 

Mimoza Rexhvelaj - Dy Poezi

Më duhet pak kohë

 U lodha nga sulmet e përditëshme,
 Kështjellën e zemrës tënde për ta pushtuar,
 Tash jam në mëdyshje se prej kah
 Duhet të sulmoj, që të mos
ndihesh i lënduar .

 Provoj të hyj nga sytë Vezuvi,
 thua ti, u zgjua...
 Provoj të hyj nga buzët Etna,
thua ti, ç'punë ke me mua?!

 Të hysh nga porta e trurit tënd
Në se i pamundur, është mision i vështirë,
Se ka raste që mendjen nuk e gjen aty
 E ti mbetesh kacavarë në rrëpirë.

 Nga t'ja nis demonët i pyes !
 Me hungurima hienash ato po pllasin:
 Të gjitha rrugët a nuk të çojnë në Romë?
Të gjitha shtigjet a nuk dijnë të flasin ?

Tek sa rri në vetminë në një stol Të vjetër sa ...
 nga uljet e sakmnorëve
Pres me gjasa të të më vijë
Titaniku i mbajtur me amanetet e dasmorëve .

Ti e di, në detin tënd të mbytem s'dua
 Se notin e di , e di të shkoj larg
 Ndofta dhe atje ku patat e egra
Digjen nga shendi i të qenit në varg .

 Po kaq, ti e di se shijen e kripur
 Hiç për zemër shenjtërisht nuk e kam ,
 Të gjej pak kohę për t'i dhënë teposhtë
 Lotit nën qerpik, e bindur jam .


             Kjo jam unë.

Janë vogëlsitë e mëdha
Që rrugët m'i zgjerojnë pa limit....

 Besoni a jo, është në gjykimin tuaj
 Njerzit që i dua pa frikë.

Fati më ka dhënë një shigjetë
Drejt kupës së qiellës ta flatroj...

Gjumin e rehatshëm të një nate vere
Me gdhëndjen e një poezie e ndërroj .

Agim Desku - THJESHTË POEZI


Nuk ngatërrohen më në fjalët e hidhura
Edhe pse nuk zihen vrasësit e Apokalipsit
Fytyrat sa të njëjta ,dhe sa mizore pikturohen
Dikush i mban në lutjet e tempujve të shenjtë .
Thjeshtë më duhet të flas
Vetëm me kokën time.
Me fjalën ndajmë sëbashku
Rrëfimet e jetës.
E di pse ndodhem në jetë
Jetoj për të bashkuar
Udhëkryqet e saj.
Nuk e dua rëbelimin
Të një të dehuri pa dashuri atdheu
Pa fjalën e tij të dhënë
Perëndive.
Ju betova jetës
Të vdes për fjalën
dhe besën e Zotit.
Yjeve më shumë së vetes
Ju fala lutjet.
Le të qarkullojnë të lira
Fuqive të Ozonit
Fjala dhe poezia.
Mikes i them
Paq jetën në aromë trëndafili
Si Dielli kur më ngroh.
Rri vargut dhe fjalës sime
Atë që vetëm ti e njeh të shenjtë.
Sa e shenjtë më është liria
Në ngrohtësinë e flakës së jetës
Kur ti ,vargu i ditës
Je Dielli im.

Monday, February 27, 2017

Prend Buzhala - NË SECILIN ÇAST TË KRIJIMIT E TË GJITHËKRIJIMIT

(Çaste shkrimi: ese lirik)
Më e rëndësishmja qenka sa dashuri ke dhuruar,
në secilin hap të jetës sate...
Eh, sa njeriu e ka kthyer shikimin pas
për kohën që ka kaluar...
E kur jeta jote në tokë është në të sosur,
a thua, sa e rëndësishme qenka, në ishe më i fuqishmi i botës,
e kush të kujton në ishe më i pasuri a kryepari i vendit,
në ishe gjeni, mbret a varfanjak i vetmuar...
Më e rëndësishmja qenka sa dashuri ke dhuruar,
në secilin hap të jetës sate...
në secilin Çast të Krijimit e të Gjithëkrijimi

Skënder Berisha - MË DUHET...


E vjen prej veti
Përbrenda
Së thelli
Me përnjëheri
Heshtja thehet
Bëhet copë-copë
Për një cicërrimë
Që shtrihet
Përkulen pullazet të dehur
Luajnë vendit plepat
Këndon Tefta
Thehet heshtja
Shpërbëhet
E vjen së thelli
Një dridhje për seri
Humbem në kërkim
Më duhet një njeri
18 shkurt 2017,Prizren

Sunday, February 26, 2017

Lulzim Breznica - EPITAF

Te një guri i bardhë në këtë natë pa hënë
Afrohem si hije dy fjalë për t`i thënë
Këtu pushon gjatë ky trupi im pa vlerë
Që vdiq atë botë qysh kur kishte lerë.
Në këtë natë të errët i shkruaj epitaf
Fshehur si humbës në fytyrë me plaf
Trupit të mjerë që asgjë s’dha për Atdhe...
E që rronte i vdekur tërë jetën mbi dhe:
“Mbi këtë gur të bardhë korb i zi do rrijë
Ta glasojë gurin çdo ditë që do të gdhijë”.

Sadbere G.Spahija - Dy Lule Mimoze

U LUTA PËR TY
Të të takoj si në ëndrra
Kur s'të shoh nëpër horizont fjale
Bie në meditim të vargut
Më merr kjo erë malli vendlindje
Si një flutur krahlehtë
Atje dhimbja e shpirtit më pushon
Ngrohur nga dielli i atdheut
U luta për Ty ëngjëlli im !
22.02.2017

NJË ZË MALLI
Më përcjell sot
Kur ëndrrat janë boshatisur
Malli përbin udhët me shi
Jam
Breg mbi një lumë
Vetëm vargu ka mbetur
Pa u shembur mbi urë
Një zë
Ditës sime i mungon
Unë dergjem për dy sy
E një puthje të paharruar
Stinët i morën fjalët!

Bajrush Bunjaku - DERI KUR


Si, nëpër këtë sketër nëpër këtë errësirë ?
Si të ecim, kah t`ia mbajmë, caku ka tretëti ?
Vallë e mbuloi gjaku,vallë e gëlltiti deti !
Ku, ku u fik drita e ndezur me aq mall ?
Si të dalim nga këto re,si t`shkapetëmi ?
Oh! mos jam jerëmi mos jam ëndër vallë !
Në mendje m`përfytyrohet shkëlqimi diellor
Ndezur në qiell lagur në lot e fikur në troll.
Zë dëshprimi delë nga vare dëshmorësh.
Me gjak ndezën dritën, trupin bënë prush
Që t`jemi t`bashkuar të mos na ndajë kush,
Që të jemë të lumtur si një komb hyjnorë.
Tërë shpresa iku si në ëndër më tretëti,
Në vend të kaltrisë plag në zemër mbeti
Dhe liria e mbyllur me mure, mure lakmie
Ç`ju duhet tjetër lakmiqarë t`pa ngopurë dot,
Pos tokës së djegur e qiellit përmbi kokë?
Ju bie ndërmend lufta ju kujtohenë tuajtë shokë?
Tradhëti, shpirtngushtësi pa fundësisht lakëmi,
Tradhëti në fole në mëmëdhe e jashtë tij.
Terr, skamje, ulurimë, urrejtëje ndër vllezëri.
Deri kur dhimbje e vajë, uri, etje e ofshamë ?
Deri kur gjakun e dëshmorëve n`sketër t`a lëmë?
Deri kur tym e zjarr, dhembje e gjëmë ?
Deri kur zemra nënash dhe nuseve përvëluar ?
Rritje ndalurë, buzëqeshje e dashuri pushuar.
Deri kur interesin vetenak mbi atë kombëtar?
Ujqërit rreth e qark mëmëdheut ulurijnë,
Arinjtë her lavdrojnë, her kërcënojnë.
Bilbilët përplitur jo s`kan më zë t`këndojnë.
Ku, si t`gjejmë shpëtim, përse ky mallkim ?
Mes vllezërve përplasje, grindje pa pushim.
Kur dielli do ngroh zemërat e kombit tim ?
Buztë plasaritur e Zemëra djegur bërë vrimë,
Pa rreshturë përpëliten dhemshurë psherëtinë
Jemi të vdekur mbi tokë apo të gjall në varr.
Kur pra kur, bashkombas të mi, kur vallë ?
Kur do jemi të gjallë në tokë e të qetë në varr?
Kur do t`i shtrëngojmë duart si vëllau me vëllan ?
Dhe erërat e poezisë mua prap më sjellinë.
shpresën dhe besiminë në ardhmëri
Se kurr s`do na shuhet etja, për bashkim e liri.

Wednesday, February 22, 2017

Musa Jopull - KOSOVO


LA MÉMOIRE
Aucun voyage n'est inocent. Sur tout dans les Balkans, éternele champs de bataille.
(écrivé François Maspero)
Je fais de la politique sans être politicien, pour l'amour de mon pays, comme me le disait Rugova.
J'ignorais que les fleurs se cultivent, car dans le village où je suis né, à Alban, au nord du Kosovo, tout près de Podujeve, c'est la nature qui nous les offrait. Et c'est dans ce pays de fleurs que j'ai fait mes études et que je suis devenu professeur de littérature.
Mais j'étais devenu aussi un ennemi politique et je n'ai eu d'autre choix que de partir. "Te voilà libre, maintenant", me dirent des amis. Libre? Oui libre comme une larme dans l'océan. Libre? Oui mais perdu.
J'ai choisi la France. Pourquoi? Baudelaire y est certainement pour quelque chose.
À mon arrivée en France, la question que je me suis aussitôt posée a été : que puis-je faire pour mon pays?
Jamais, de l'ère préchrétienne à nos jours, le Kosovo n'a connu la liberté.
Pendant plus de vingt siècle, il fut une terre ocupée: par les Grecs, par les Romains,
par les ottmans et par les Slaves, jusqu'au printemps 1999.
Mais c'est quoi mon pays? Et qui sont les Albanais?
Un peuple de grande culture, une université à Durres dès l'année 1380... Mais à l'arrivée des Ottomans, l'histoire s'arrête; 5 siècles plus tard, au départ des Ottomans, 90% des Albanais sont analphabètes.
L'apparation des ottomans dans les Balkans
La rigueur du joug turc provoqua rapidement des révoltes, mais il fallut attendre Gjergj Kastrioti (fils de Gjon Kastrioti, grand seigneur albanais), dit Skanderbeg, pour aboutir à un soulèvement général. Le 28 novembre 1444, Skanderbeg proclama la restauration de la principauté libre d'Albanie. Pendant 25 ans, Skanderbeg s'opposa victorieusement à l'invasion ottomane. Il est important de noter que le drapeau qui
date du temps de Kastrioti, l'aigle à deux têtes, est aujourd'hui encore le drapeau national.
1
Après la mort du héros albanais, le pays retomba sous la domination ottomane.
Pendant cette longue période malgré les nombreuses révoltes, le peuple Albanais est opprimé et survit en s'accrochant à son rêve, symbolisé par Gjergj Kastriot, le cœur des Albanais c'est leur drapeau et leur langue.
Être Albanais et être découpé en tant de terres, Macédoine, Serbie, Kosovo, Monténégro, Grèce, Albanie...
Pourquoi? Et comment vivre?
Et moi, Albanais du Kosovo, que puis-je faire pour mon pays? Mon pays déchiré, martyrisé par les expulsions, les emprisonnements, l'apartheid, les massacres.
En 1985, je rencontre Rugova à Paris; Nous nous interrogeons: comment faire savoir au monde ce que vivent les Albanais du Kosovo?
RUGOVA - Après avoir terminé des études en langue et littérature
albanaise en 1967, il s'est inscrit au séminaire linguistique de Roland
Barthes à Paris. " Ce sont dans ces moments-la où j'ai été "infecté" " "
par la démocratie", dira Rugova.
À partir de 1986, je me rapproche de la FIDH. Je fais la connaissance d'Antoine Garapon, secrétaire général . Je crée l'association Albakos, consacrée aux Albanais et tout particulièrement aux Albanais du Kosovo. C'est la 1ère association qui est affiliée à la FIDH.
Antoine Garapon se rend à plusieurs reprise au Kosovo avec une délégation FIDH/Albakos.
En 1989, il dénonce la situation dramatique au Kosovo dans un article au Monde Diplomatique.
Bernard Kouchner, Secrétaire d'Etat chargé de l'action humanitaire, m'a reçu et je l'ai convaincu de venir en aide aux Albanais du Kosovo. Des médicaments ont été livrés par Médecins du Monde et Pharmaciens sans frontières.
En 1989, le comité des droits de l'homme est créé à Prishtina, ainsi que la LDK (Ligue Démocratique du Kosovo); Rugova en est le Président.
2
L'arrivée de Milosevic au pouvoir(1989) va rendre la situation totalement dramatique:
Suppression de l'autonomie du Kosovo
Licenciements en masse
- Fermeture des écoles, (plus de 450.000 étudiants albnais ont été expulsés de leurs institutions)
- Fermeture des cinémas et des théâtres
- Fermeture des journaux
- Arrestations
- Emprisonnements
- Déplacement de population
- Ségrégation dans une démarche de purification ethnique
En conséquence beaucoup d'Albanais quittent le pays.
Face à cette situation dramatique, je crée en 1992 le Comité Kosovo avec Antoine Garapon, Olivier Mangin (directeur de la revue Esprit), et Pierre Hasner (philosophe). Ont rejoint ce comité Pascal Bruckner, Alain Finkelkraut, Véronique Nhaume-Grape, André Glucksmann, Jöel Hubrecht, Muhamedin Kullashi, entre autres.
Dans le cadre de ce comité, je lance un appel à Antoine Garapon et Ismael Kadaré pour éditer un livre sur la question du Kosovo. Ce livre est le recueil des interviews de Rugova, réalisés par Marie-Françoise Allain et Xavier Galmisch et publiés par Fayard, l'éditeur de Kadaré en 1994. Ce livre est considéré comme majeur pour le Kosovo.
De 1981 à mars 1989, plus de 580.000 Albanais ont été convoqué par la police, 71.000 d'entre eux ont été condamné pour délit d'opinion. Et combien de morts ???
*
Au moment où en Afrique du Sud l'apartheid comptait ces derniers jours, au coeur de
l'Europe , au Kosovo un autre naissait, les Serbes fermaient les écoles, les hôpitaux,
les bibliothèque, les télévisions et les médias, tout ce qui portait la marque albanaise.
C'était une des plus grandes aberrations de cette fin de siècle. Dans les débuts de
cet apartheid les jeunes ont été privés du droit de s'instruire.
C'est la raison pour laquelle, cette année-là, le problème ne se posait pas
sérieusement de savoir si le Kosovo allait échapper à la guerre, mais plutôt quand
la guerre allait éclater au Kosovo. Un an plus tard (1996) les premières exécutions
d'une "organisation fantôme", l'UÇK eurent lieu.Cela marqua une nouvelle étape pour
le Kosovo et sa politique extérieure.
3
Cette armée s'était donnée pour but final de libérer le Kosovo de la politique
criminelle et de l'apartheid de Milosevic.
La Serbie envoya de nombreuses forces armées au Kosovo en prétextant de vouloir décimer l'UÇK, mais c'était trop tard. Une nouvelle guerre était proclamée au Kosovo.
Le 7 mars 1989 Adem Jashari (Comandent de l'UÇK fut tué , ainsi que presque la
totalité de sa famille à Prekaz dans une opération menée par les Unités spéciales de la
police serbe.
A Noël 1998, près de Podujeve l'armée serbe tua 16 Albanais ce qui rendait claire
sa politique qui était contre tout accord, ce qui confirma le massacre de Raçak le
15 janvier 1999, où 14 civils furent tués, parmi eux des enfants et des personnes
âgées. Le chef de la mission de l'OSCE, Wolker qualifia ceci de "crime contre
l'humanité". Ce crime médusa l'Europe encore plus.
La politique de Rugova et l'action de l'UÇK vont aboutir à l'intervention internationale.
Rambouillet
La folie qui dominait au Kosovo, et les "grands" discours des politiques serbes ont irrité la diplomatie européenne et surtout celle americaine. Cette ineptie de la politique serbe dirigé par le criminel Milosevic décida les alliés, surtout Clinton, Chirac, Blaire à intervenir au Kosovo pour arrêter la tragédie kosovare.
23.03.1999. Xavier Solana, secrétaire général de l’OTAN, donne l’ordre du lancement
des opérations aériennes.
24.03.1999. Premières frappes
Les bombardements continuèrent pendant 72 jours.
L’OTAN, triompha et fit la première entrée de ce genre au Kosovo. Les troupes de l’OTAN furent aussitôt suivies par le retour des Albanais expatriés.
900 000 Albanais ont étés déportés, depuis mars 1999.
500 000 à 600 000 ont étés contraints de fuir et d’errer à l’intérieur du Kosovo!
4
J'ai été immensément soutenu dans ma démarche pour le Kosovo par Rugova et par tant d'autres.... députés, ministres, et même le Président de la République (à l'époque Jacques Chirac).
Tous ces soutiens m'ont permis d'aller toujours plus loin dans mon investissement pour le Kosovo.
Je les en remercie.
Depuis la libération du Kosovo en 1999, qu'avons-nous fait?
Et où en sommes-nous aujourd'hui?
Conclusion :
Il est quelque part normal que les Albanais dans les Balkans soient révoltés
Je sais qu’il est peut être encore tôt pour parler de tolérance mais pour le bien du
Kosovo il faut qu’elle vienne. Le nationalisme et la haine n’ont pas réussi à la politique
serbe ni à Milosevic, et cela ne réussira pas aux autres, encore moins aux Albanais.
Cette guerre, les Albanais ne l’ont pas voulue, elle leur a été imposée.
Le régime de Milosevic avait stoppé la vie de tout un peuple. C’est pour cela
qu’aujourd’hui le Kosovo a besoin de reconnaissance, de travail pour ne pas laisser
de place au désespoir ou à toute sorte de nationalisme.
Pour dénouer les tensions et donner fin au conflit long de 100 ans, entre les Albanais
et les Serbes. L’Europe doit prendre conscience du fait que Mitrovica ne peut pas être
partagée et l’on ne peut pas croire que les Américains, les Français, les Anglais, les
Allemands, les Italiens et les autres puissent permettre d’un nouveau mur de Berlin
n’y fasse son apparition.
A part Mitrovica, la Macédoine aussi demeure un point sensible.
Voilà pourquoi il ne faudrait pas qu’on s’attarde à des analyses sans fin. Les Balkans
ont plus que jamais besoin qu’on prenne leur probléme au sérieux et qu’on essaie d’y
remédier par une solution qui convienne à tous les peuples qui l’habitent, même si
c’est plus facile à dire qu’à faire.
5
Si les nationalistes existent dans les Balkans, ils sont de deux sortes : un qui pousse
vers de nouvelles occupations, et l’autre qui tente de s’en libérer. Les albanais se
campent dans le deuxième, voulant se dégager des tutelles qui les administraient
pendent des décenie !
Espérons que cette tragédie et cette guerre soient les dernières, espérons que les déportations s’arrêteront là.
Puisse le Kosovo devenir un exemple de paix, un point de liaison et une porte de paix dans le vieux Continent un symbole de l’amitié des hommes entre l’Est et l’Ouest, entre le Nord et le Sud.
Kosovo est un nouvel État, qui a besoin de notre soutien.
C'est un État laïc, profondément européen.
Je lance un appel solennel aux pays de l'Union Européenne: l'Espagne, la Grèce,
la Roumanie, la Tchéquie et Chypre pour qu'ils reconnaissent le Kosovo en tant
qu'État.
Car la liberté est la seule qui puisse lier les peuples d’amitié.
Les relations entre les Européens et les Albanais doivent se décupler, car ces derniers en ont plus que jamais besoin, non pas uniquement du point de vue militaire et humanitaire, mais aussi du point de vue intellectuel, des institutions, des écrivains, dont le Kosovo est si avide.
Les albanais ont besoin de traductions d’œuvres diverses dans d’autres
langues, pour faire connaitre sa culture sa philosophie, sa pensée et ses idées.
Ecrire sur le Kosovo, sur les albanais, n’est pas seulement une envie, mais c’est
plus un besoin, besoin de faire connaitre ce peuple et sa tragédie, shakespearienne.
La circulation libre sur une terre libre nous fait crier avec conviction :
« Plus jamais ça “ !
Musa Jupolli,20.02.2017

Musa Jopulli - Filozofi e anti filozofi kombëtare ...


Dardania, 60 % e rinisë pa punë, pa ardhmëri !
Privatizimi e la vendin pa asnjë industri, dhe ishte gabim madhor i një politike aq të pa kuptimtë !
Obiliqi, ky gjigant, nga ndërkombëtrët u bë e ditur se është vndi më i ndotur i Evropës !
Autostrada Prishtinë -Shkup (80 km), është rruga më e shtrenjtë e Evropës, nepër të cilën kalojnë pak, shumë pak automjete, kostoja e saj tejkalon 1 herë e gjysmë çmimin e asfaltit në Gjermani !
Ndërtimi pa asnjë nevojë dhe as dijeni nga Banga e vendit me 900 xhami, bënë të jemi ngulfatje e një politike Erdoganiste, anti kombëtare !
Mitrovica, pastaj « demarkacioni » janë bërë « tema » absurdi me një Shtet të Ri i cili nuk identifikohet më as me flamur , as më himnin e vet, për të cilat është dhënë mund e flijim !

...dhe

22 févrie 2016 . . . .

Nuk guxojmë të jemi në mungesë të historisë, të mungojmë në dialog me kartografinë, me kulturën e Atdheut.
Jemi dëshmitarë të një gjendjeje jo të këndshme n'Atdheun tonë.
« Paria »:
Të « parët » n'emër të një politike korruptive !
Të « dytët » n'emër të populizmit !
Atdheu ka fuqi morale t'u përballojë të ligave, neo-ideologjizmave, mediokritetit.
Andaj parashtrojmë pyetjën : Ku të rreshtohemi në këtë realitet, ku çdo segment i jetës « prodhon » dështim prej dite në ditë, aty ku dogmat fanatike të politikofobizmit pozitë-opozitë strategji e gabuar , trysni dipolmatike, djallizëm e përçarje drastike në pafajsinë e një populli të shumëvuajtur, aty ku papunësimi ka shkellën më të lartë n'Evropë, aty ku korrupcioni dhe varfëria janë në nevelin më të lartë n'Evropë, aty ku secili kundërshton secilin.
Që të marrim frymë e udhëtim demokratik kemi nevojë që : filozofë, shkrimtarë, poetë, piktorë , mësimdhënës e punëtorë, ti qytetar, t'u themi gjithë atyre që e sollën këtë kaos ekonomik e politik:MJAFTË MË !
Ti themi "përqarjës" STOP !
Po pyetjën më më përgjegjësi u parashtroj Dy AKADEMIVE : Prishtinë-Tiranë ?
Estetikë, etikë, moral e kulturë politike, nevojë e ngutshme e Atdheut !

Kasam Shaqirvela - GjALlIM ThERORËSh

Edhe ky i joni,
një rrugëtim
tepër i gjatë
dhe i rrëpirë,
gjallim therorësh
për krye kurorë,
në tokë dëshmorësh
rrugëtimeve t’lashta
por,gjithsesi se,
ne,do ta arrijmë
sado që të jetë
ky urdhëtim
edhe i vështirë!
sepse, na udhëheq
vullneti dhe dëshira
për Liri, për Tërësi
për Ribashkim…!
ato janë të dëlira
e të kulluara si ari
dhe kurrë…
nuk vjetërohen,
as nuk harohen,
thellë janë n’zemër
të çdo shqiptari,
çdo ditë me Diellin
mëngjeseve zgjohen
në rreze drite
ato shkrihen
n’të bardhën gdhihen,
nga shpirti burojnë
dhe Agun e Bardhë
n’përqafim e zgjojnë,
për ty Atdhe…
ne nuk ndalemi,
dhe së bashku
do rrugëtojmë
n’tokë e n’qiell
të ngohur
nën një diell,
të shndrritur
nën një hënë
sërish, sërish ne,
do t’i bashkojmë
babë dhe nënë!

Tuesday, February 21, 2017

Skënder Besrisha - TEK AI DRI


Sa m'i get ditës që erdhi
pak rreze çastit i derdhi
dritë vargut që zbulohet
shpirti i mirë kur trazohet
mirë m'i rri edhe metaforës
m'i fali pak dridhje dorës
sot më mirë se dje më foli
për krejt çka natën ndodhi
shtrëngimi i moçëm drodhi
rrugën si e gjeti nuk e di
një ritëm tjetër ma solli
çaste që i gëzova dy a tri
tashti sa ngat ajo më rri
nën mjegull i shoh ata sy
që puliten nën një rreze
rreze që rrëxohet mbi Dri
10 shkurt 2017,Prizren

Ramiz Kuqi - NË KULLËN E FJALËVE


Zbret çdo natë heshtja ime
Të takoj filin e këngës
Natën
Që zgërdhihet nëpër male
Ta shkruajë biografinē e vargjeve
Mbi hartën e shekujve
Plisi im
Duan t'i vjedhin lulet
Në agimin e bardhë
Pa rënë dielli mbi shkrepa
Janē mbështjellë si kërminj
Nëpër gjethe
Në kullën e fjalëve
Mërmēron ky qiell !
20.2.2017

Monday, February 20, 2017

NEHAT JAHIU - Dy Poezi



TI QË PO VUAN PËR GJUHËN AMTARE

Sa më vjen keq kur e dëgjoj  sot një zagar
Kur atdhetarin na quan  tradhëtar
E  quan tradhëtar ky karrierist
Që gjatë luftës na quante me emrin terorist.

Sa shumë po më habitin këta disa “ patriota”
Që dikur pini limonada e hanin torta,
E trimat e lirisë në betja derdhnin  gjak
E nuk e lëshonim ujkun të na futej në konak.

Besomni se nuk mund ta doroj  aspak pisin
Që të parëve tanë në varr ua shajti plisin,
Oh, si  mund të durosh sot këtë pis, o Zot
që del  në televizion e thot unë jam patriot.

Po ku na ishe ti  dje, o trim, o  i vetshpallur sot
Ti që aq shumë po shitesh i madh patriot,
Ti që po vuan aq shumë për gjuhën amtare

Që shqip nuk i flisje edhe nënës tënde.

MË DJEG MALLI...
Më djeg malli për fusha, male
Për lulet nëpër livadhe,
 Kam në shpirt dhe Shqipërie
 Kam një këngë Arbërie.


Më djeg malli për Kosovën
 E vras gjumin për nënëloken
 Fort i puth lulet në shpate
 Përkëdhel plisat në varre.


Më djeg malli, Iliridë
Bash këtu jam lindë e rritë
. Më merr malli për dasmorë
Janë yjet tanë DËSHMORË.


 Më djeg malli për Preshevën
 Flakë digjem për Medvegjën
 Bujanoci ma prish gjumin
 kur me buzë e puth flamurin.

 Djeg një shpirt për Çamërinë
 Lotët rrjedhin natë e ditë
ah, sa mall paskam për troje
me ca vargje dritë kurore!



Sunday, February 19, 2017

Murat Gashi - Përshëndetje Balada e Lugut te Drinit.


Rrugët janë të gjata
Nuk gënjejnë
Fjala e madhe me trurin lartë
Vjellin gënjeshtra
Rrënjën e ka në barkë
Nga qielli zbretë një e vërtetë
Kur don ndritë jep
Diellin ditën e hënën natën
mbi tokën e shkretë...
Shpirti dridhet e dridhet
Nëpër dhimbshurinë
Në rrugët e atedheun tim
A thua do pushojne zerat hipokrist
Ku e kan vendbanimin, me thuani ?
Se une jam dehur e nuk po e di !
E dielë, 19 shkurt 2017 - te,

Baki Ymeri - LEDHATIMI I FJALËVE


(Alintarea cuvintelor)
Gratë e bukura i ledhatojnë fjalët
Kurse poeti i dehur me dritë
Ua kushton nga një melodi të vjetër
Me nga një gamë fjalësh të reja…
Tingujt e fjalës krijojnë vallen e yjeve
Gjatë frymëzimit kapen dorë për dore
Dhe e zbukurojnë jetën tënde
Porsi peneli i një artisti të përsosur…
Fjalët kanë nevojë për gudulisje
Mos lejoni t’i shkelin njerëzit
Kafshët limuzinat bicikletat
Gjinjtë zogjtë zvarranikët...
Shëmbëlltyra jote duket
Si një ikonë e buzëqeshur
 Që e kyç gjatë ëndërrimit
Lavatriçen për larjen e fjalëve…
Lavatriçja nxjerr tinguj ritmikë
Fjalët e ngjeshura njëra për tjetrën
Hidhërohen dhe ia thejnë poetit
Xhamat e frymëzimit…

Kujtim Stojku - DY FYTYRSIA E PASQYRËS


Nga libri në dorshkrim


Në njërën anë ajo më tregon fytyrën e saj të ndritshme,
Si gënjështare e pacipë më tregon fytyrën time të lumtur,
Por njërën anë e ka krejt të zymtë.
Në njërën anë ajo sheh dashuri dhe shpresë,
Dëshirat që duan njerzit e gjallë,
Ana tjetër o Zot,pasqyron një terr të zi,
Premton se ushqehet me jetën,
Reliteti i mjerë e kris fytyrën e saj…



19.02.2017

Sadbere Gagica Spahija - KU HUMBE MBRËMË

Të kërkova buzë fjalëve
Dhe nuk vura gjumë mbi varg
Andej nga frynte erë lirie erdha
Po nuk të takova mes turmës
E zhurmshme ishte nata ime imagjinare
Tek po bridhte udhëve të mallit tim
Hënën nuk e pashë askund
Në unazë të kohës ishin strehuar
Ato kujtimet e mia adoleshente
Ku humbe mbrrëmë, ku?
Unë isha tretur deteve të pa anë !
18.02.2017

Lulzim Breznica - KAM PARË...

Një mot të ligë si ky,
Me këtë erë të dalldisur mali
Kah frynë viseve të mia.
Kam parë
Një qytet andej bjeshkëve
Kah digjet akoma në flakë të kuqe.
Shumë zogj të trembur,
Degëve të shtrembura,
Në simfoni të shurdhër harrimi...
Kam parë turma të përkulshme,
Pa gojë,tek rrinë shtruar
Si gjethet n`vjeshtë .
Kam parë lëndë të forta e gurë të çmuar,
Që në asnjë gjendje fizike
Nuk ndrruan formë.

Skënder Berisha - PAS PAK


Do të dal të të ndal
për pak të të ndal
të të mbaj gjatë
të të mbaj
te skaji i molit të vjetër
po këndon një ditë tjetër
një kumri po këndon
atje në fron
në cepat e liqenit të shkrirë
derdhet lumi i dlirë
të duhemi me hir
qoftë edhe një ditë
në daç ik si ik moti
si tretet të ftohtit
shkon një çast
vjen një tjetër
9 shkurt 2017,Prizren

Saturday, February 18, 2017

Baki Ymeri - MOSHA E ARTË E DASHURISË


(Vârsta de aur al iubirii)
Ti vjen si një ylber në gjirin e vargut tim
Fjalët tua duken petale kurse ylberi dridhet
E lëshohet poshtë si një nënë e mallëngjyer
Që e merr fëmijën në krahëror…
Fjalët tua duartrokasin me kënaqësi
Ndërtesat lëkunden si në kohë tërmeti
Gjethet e pemëve dridhen në kopsht
Së bashku ma fatamorganën në rrugë…
Ti vjen si një ikonë e buzëqeshur
E bukur e ëmbël e magjepsur
E freskët e butë si dielli i mëngjesit
Që i mvesh fjalët me ngrohtësi…
Gjithnjë të dashuroja derisa u zalise
M’u zbutën këmbët më thoshe dhe
U bë natë pastaj ditë e sërish natë
Dhe na u kujtua kur takoheshim
Në moshën e artë e dashurisë
Kur iluzionet dëshirat e shpresat
Vinin pranë nesh si një dritë…
Ti vije në mansardën e një vere
Porsi kënga e mullibardhës
Kur kultivonim gjeste lulesh e fjalë
Të huazuara nga trojet e Rumanisë
Për përlindjen e poetikës shqipe
Në trojet e bekuara të shqiptarisë…

Lulzim Breznica - RILINDJE

Linde
Nga gjaku
Për t'i dhënë jetë
Fjalës
Të lëshoj rrënjët
Anekënd dherave
T'Arbërisë
Hordhi e stuhi
Erdhën
Të godasin
Me shtiza,breshër e shi
Ti,e palëkundur mbete
Kala e ngrehur
Fjale
Emër i dhënë gjakut
Deri në përjetësi.

LINDE NGA GJAKU

(Pavarsisë së Kosovës)
Atëbotë,
Në shtratin tënd,Kosovë
Ndrroje nga shtatë lëkurë,
E kujtoj,
Ishte kohë shtrigash!
Djalli jargosej
Në katedralen e së keqes,
Nën këmbë t`na shembej dheu.
Dhe lindi ai mëngjes
Ajo orë e bekuar pritjesh të gjata,
Ti erdhe,
Bashkë me Diellin
E kujtoj,
Emrin ta dhanë
Lisat
Gjaku i derdhur nëpër shtigje mali
Me shekuj brezat e shqipes
Ta gëzojnë, djal pas djali.

Kasam Shaqirvela - Cikël poetik

Me rastin e përvjetorit të pavarësisë së KOSOVËS

PRITJE ShEKULlORE

Sot dhe dita agoi ndryshe
edhe dielli buzqeshi prore
do përmbushet amaneti i t’parëve
për këtë pritje shekullore
Bota demokratike vlon si zgjua
n’përpjekjet për stabilitet,
Ballkani-fuçi baruti, u pajtua,
nesër Kosova po shpallet shtet
Edhe bastardët tashmë janë gjunjëzua’
pas shum’ shantazheve, absurditet ?
turpërisht e me pezëm u kuptua
i pashmangshëm është ky realitet !
Çdo shqiptari, zemra fort i rrah
në kët’ çast të madh e historik
demokracia perëndimore i rri përkrah
padrejtësia ngadalë po ik ?!
Për ju martirë, për ju dëshmorë
gjatë shekujve ndër gjenerata
Diademë xhevahirësh në kurorë,
historia shkruan me shkronja t’arta
Ëndrra e juaj, e bardha sot
nis e po zhgjëndërrohet,
nesër mbase për jetë e mot
plaga jonë e përgjakur,
përfundimisht do të shërohet
Feston Dardania prekshëm sot
Përshëndetje vinë nga bota mbarë
uron Ilirida, uron Çamëria pa lot
e nesërmja bujshëm na thërret,
t’bashkuar qofshi shqiptarë !

YJE TË NDEZUR FLAKË

Zgjuar ndër shekuj gjithmonë i prita
 N’shqetësime shpirti si dita rrojta
Gjeneratat ndershëm vetë i rrita
N’rrudhje tokash, n’vrojtime u drojta
Eca në tatëpjeta dhe përpjeta ngjita
Kurrë me ty unë nuk u ngijta
Etja s’shuhet thuan me pika esull
Ti mu bëre qerpik ndër vetull
Varun n’qiellin përplot me Yje
Nderin tënd ta mbajnë nën sjetull
Yje të ndezur në flakë Lirie
Ta stolisin qiellin, bukur n’amshim
T’mëdhenj a t’vegjël në shkëlqim
Si afër a largë, njësoj ndër dije
Të gjithë shndrijnë dritë Lirie.
Ndërpemi vuajtjet në gjakim !
Kallma zemrën n’qirinj ndezur !
Hiqma njëherësh flakë e tym !
Përreth qafe litarë përdredhur ?!
Kthema dritën ndër sy t’vrarë
Edhe ti Bir i Arbrit t’bardhë
Tani, mos flej të rëndin gjumë !
I Fisit tënd është ky Milenium !
Djersa, loti, gjaku, t’rrodhën lumë
Sot o kurrë koha ka ardhë
Ta kthesh atë në ar të bardhë !
Se, mbërrijti i madhi tashmë n’kulm
Jakë or jakë n’Kalë të Bardhë !
Si Prijatar i moçëm me nam e zulmë.

RAPSODI KËNDOI EPOPENË

Një tingull i fortë po afrohet zhurmshëm
Ushtima veshët po i shurdhon
Kambana e Lirisë tundet furishëm !
Thuan trishtueshëm ajo tingëllon ?!
Për at’ që shkel Dheun e huaj pranishëm
Ngulfatje shpirti, atij i shkakton ?!
Zëra të këqinj seç po marrin dhenë
Nga shtypës barbarë me shokë përrreth
Që kur rapsodi këndoi epopenë
Kërcënime shterpë dolën në shesh
Dhuna me dhunë thuan ndalohet ?!
I ftohti, veç me të ftohtë dëbohet !
Borisë bjeri fort, mos u ndal në histori !
Nga Kepi i Shpresës Mirë mesazhe dërgo !
Oqeanit, trazoja valët deri në thellësi
Dhe peshku i shurdhër le t’i ndijë këto
 Sa gjatë po të shtrihen ca vello padrejtësi
Fitimtarë dole sot, tjerët të shpallën hero !
Paqen perhap! -le ta përqafojë dhenë !
Pëllumbat e Bardhë lëshoi lart në qiell !
Historia i gjykon ata që gënjejnë
E vërteta del në shesh n’kohë me diell ?!
Herët a vonë pamëshirshëm të godet
Një Bumerang të fortë peshqesh ta qet
Të pushtuan, të copëtuan dhe t’aneksuan
Su ngopën ujqit gjak duke pirë
Dorëzim e nënshtrim s’njohu raca jote
Mbete ai që ishe dikur-sot, Dardan-Ilir
Durimi yt promethian arriti deri në qiell
Amaneti të gjëllin, shpresa kurrë s’tu nda
Ty të shpërbleu paqëtor, i Madhi Diell !
Le të kuisin lukuni armiqsh, pa çka ?!
Ti, Ati im, ti Atë i vjetër !
Mbret mbi mbretër e At’ mbi Etër
Ma thoje dikur me gojë e letër,
E vërteta vonon por nuk harohet !
Ata që s’patën as shpirt, as zemër
Plisin e bardhë, ta ndërruan me tjetër
Ta përmbysën pragun e Shtëpisë Vjetër
Ëndrra e rendë mal, më shqetësoi !
Por, mesazhi i shpersës më vinte pa da
Dhe sot Dita e Arbrit e mbarë më agoi
E vërteta e ime, plumb në zemër u ra?!
Rëndë shpirtzinjët tashmë i qëlloi
Mbase nuk do ta provojnë kurrë më !
 As do t’iu bie ndër mend lukuni me bë.

NJË ËNDËRr DUKE E PRITUR
U rrita me shpresën edhe ëndrrave duke pritur
KOSOVA REPUBLIKË! Ah,Liri! Ishte viti 1968-të
Dhe më vonë në 1981, mu duk vetja paksa më i rritur
Për thirrjet që vinin pareshtur po nga ajo gjeneratë vetë.
Ëndrra më mbajti si tepër, shumë gjatë unë e prita
Por ,17 frori 2008 më gdhiu. E bardhë qe zhgjëndrra!
Detit të hapur, unë lundrimin e bëra vetë, ashtu siç dita
Me vete thash: realiteti jonë është ky, mbaroi më ëndrra.
Por sot, çtë them? I zhgënjyer jam sa s’ka ku të shkojë më!
Kapiteni i Anijes m’është dehur në timon, përpara s’shikon?!
Lundron detit të hapur, ekipazhi më i dehur se ai,sefanë se lë
Shumë po më dhimbset Anija, sepse fundit të detit ajo lundron.
Juve që ma prishët ëndrrën e që doni të ma theni edhe shpresën
Dhe përrallën që e përgatita për nipa e mbesa, doni të ma vidhni
Jo, u them shkurt e shqip!Sovrani nuk do ta lejojë t’ia preni besën
As fjalën e lirë, as mendimin e bardhë, ju s’do t’mundë ta lidhni!