
Mirepo per te provuar se nuk ishte ndonje magjepsje virtuale, por nje skene reale, ajo zgjati duart per ta prekur. Merret me mend, as ai s’i kishte te lidhur krahet e tij. E keshtu, me t’u prekur te dy, dalldise se vajzes iu shtua edhe joshja e djalit, ndersa ngashenjimit te djalit edhe dalldia e vajzes.
Pastaj, me syte e fiksuar te rrethorja gjithe ngjyra, asaj i gurgulloi zeri kur pyeti:
- E cfare eshte kjo?
- Eshte nje kurore per ty, - u gjegj i gatshem ai.
- Jo, - tha vajza, - kjo eshte nje unaze dhe ti je fati im. A martohemi bashke?
Pranveren e kaluan me ha-haa e hi-hii. Ne vere ndonje tel nervor u nxehej nganjehere. Me afrimin e gjemimeve te vjeshtes, gernjet erdhen duke u shtuar. Dimri qe i gjate, por edhe i rende. Ciftit i shkoi stina gam e gam me njeri-tjetrin.
Ende pa u mbushur njembedhjete muaj e nje jave, nje pasdite teksa reshte bore, ajo verejti se unaza kishte nisur t’ia nxinte gishtin. Kushedi perse, iu kujtua dita e asaj dalldise se furishme dhe, ne deshperim e siper, i
mallkoi te gjithe ata qe thone se ylberit i mungon e zeza.
0 comments:
Post a Comment