Urime per Oltionin
U rrit djali im E unë mbeta para tij si gur kështjelle a mollë e pjekur
Mbi hapat e tij
ujëvarat ndalen të tregojnë stërkalat, hiret
si detet e thinjur
ia prekim valëzimin e shpirtit të tij të praruar
e nesër për të
thurim ëndrrën më të bukur se në rininë tonë në vite.
U rrit djali
Pa tymin e barutit
që donte të na thante petalet në lule
Mbeti e e do të mbesë
Dritë e agimeve që shpesh na mungonte në vitet e rrepta
Mes kaltërsisë së brigjeve
Që dikur donin të na e mbushnin me re si copa shtëllunge
Ne jetojmë me të
Lumturinë që mbetet si kurorë brezash me lule të freskëta,
U rrit djali
E u bë në sy ylbere të jetës që si ëndrrën e deshëm
U bë
Varkëtarë të gëzimt tonë disa herë të zjarrmuar
Dritë le t’i bëhet moti
Kur të çajë të brigje të tjerë në udhët e jetës
Dritë të re
Le të bjerë për të në shtigjet e ditës së pajetuar
U rrit
si lisa i padjegur djali ynë i mençur
U rrit si filiz i ri të tokës ëndërrimtare
Me të rinuam shpirti
e dëbuam thinjën në malin e jetës
ku asnjëherë nuk mungoi urimi për ditën flamurtare.
Pa tymin e barutit
që donte të na thante petalet në lule
Mbeti e e do të mbesë
Dritë e agimeve që shpesh na mungonte në vitet e rrepta
Mes kaltërsisë së brigjeve
Që dikur donin të na e mbushnin me re si copa shtëllunge
Ne jetojmë me të
Lumturinë që mbetet si kurorë brezash me lule të freskëta,
U rrit djali
E u bë në sy ylbere të jetës që si ëndrrën e deshëm
U bë
Varkëtarë të gëzimt tonë disa herë të zjarrmuar
Dritë le t’i bëhet moti
Kur të çajë të brigje të tjerë në udhët e jetës
Dritë të re
Le të bjerë për të në shtigjet e ditës së pajetuar
U rrit
si lisa i padjegur djali ynë i mençur
U rrit si filiz i ri të tokës ëndërrimtare
Me të rinuam shpirti
e dëbuam thinjën në malin e jetës
ku asnjëherë nuk mungoi urimi për ditën flamurtare.
0 comments:
Post a Comment