Dy poezi nga Bedri ALIMEHMETI

ZEMËRATË

Zbrazėsi e kësaj gote mbi tavolinë
Thikë në shpirt më sëmbon keq
Si Sfinksi heshtur vijojmë të rrimë
Me grusht fort dua ta thyej këtë qelq
Por këtë cast do të qe me mirë
Zemëratën tonë aty ta derdhim
Gjysmën un'e tjetrën ti me deshirë
Ta pijmë e ta zhdukim krejt helmin.


PËRSE?

Nuk e di pse s'mu ndave mbrëm.
Në ëndrrën time gjithë natën qe.
Të lutem pra lermë. Të kam thënë:
Zemërthyer kështu mos më le.
S'kemi përse ta nisim nga e para.
E kotë. Gjithshka tani ka mbaruar
Lëri, mos i trazo plagët e thara.
Ndën to zjarr'i dashuris është shuar.

Read More

Vasil TABAKU: SHKRIMTARËT SHQIPTARË KËTA DISHEPUJ TE BRAKTISUR

Qeveria godet VLERAT dhe ngre ANTIVLERAT me militante, nje qeveri e korruptuar me trafiqe

SHKRIMTARËT SHQIPTARË KËTA DISHEPUJ TE BRAKTISUR
Qeveria godet VLERAT dhe ngre ANTIVLERAT me militante, nje qeveri e korruptuar me trafiqe droge dhe krimi.Inteligjiencia e vertete eshte e papune dhe e braktisur, e goditur dhe e neperkembur ne menyren me fyese dhe poshteruese.Demagogjia e Edi Rames eshte shendrruar ne menyre mbijetese e kesaj qeverie deshtake dhe neokomuniste...
Të lënë në hije, te papërfillur, të braktisur tërësisht, shkrimtarët shqiptarë, heshtin brenda madhështisë së tyre të pamatë, fisnikë, dinjitoz dhe stoikë…Ata nuk përfaqësohen në këtë vend nga asgjë serioze dhe gjithëpërfshirëse, nga ndonjë organizëm serioz apo instancë zyrtare…Ata janë lënë kështu për afro njëzet vjet të këtij tranzicioni pafund. Askush nuk interesohet apo tregon vëmëndje qoftë edhe minimale për këta korifej të mëndimit dhe letrave shqipë, për këta demiurgë madheështorë me shpirt te madh e të mrekullueshëm që cdo ditë flijohen pak e nga pak pëer Atdheun, për Cështjen Shqiptare, për të bukurën dhe artin, për letërsinë kombëtare…Ata ashtu të pafjalë, me një buzëqeshje proverbiale plotë dinjitet dhe mirësi njerzore, enden nëpër Tiranë dhe rrethe, ta pavlerësuar, të papërfillur dhe të lënë pasdore nga ca zyrtarë mediokër, cinikë, shpirtëzinjë dhe përbuzës të shkrimtarëve, këtyre gjigandëve të mëndimit dhe artit të fjalës që me librat e tyre, tentojnë t’i japin dritë shpirtit njerzor dhe të ngrenë në lartësitë e vlerave bashkëkohore letrat shqipe me të vetmen ambicje njerzore për të thënë se Shqipëria është pjesë e thesareve të Kulturës Botërore dhe ka kontribute të cmuara në vepra letrare që kalojnë kufijtë dhe shëndrrohen në vepra të vlerësuara maksimalisht dhe të përkthyera në dhjetra gjuhë të Botës… Një libër më shumë eshtë një pasuri e vërtetë dhe që nënkupton dritë, dashuri, kulturë dhe mëncuri, por padyyshim që u trishtova shumë…përurimet e librave në Tiranë por edhe kudo nëpër Shqipëri bëhen nëpër locale dhe reastorante, sepse nuk ka asnjë mundësi tjetër, asnjë alternativë dhe asnjë interesim nga ana e Ministrisë së Kulturës si I vetmi istitucion përgjegjës për librin dhe shkrimtarët e lënë në harrëesë dhe të papërfillur.Në Shqipëri është më I përfillur një domateshitës apo gjithfarë tregëtarëucësh se një artistë, piktorë, skulptorë shkrimtarë , poetë dhe krijues arti.A do të ketë ndonjëherë sadopak interesim nga shteti dhe institucionet përkatëse për krijuesit?! A do të ket ambjente së paku dinjitoze për të përuruar veprat e shkrimtarëve shqiptarë? A do të ketë ndonjëherë në Shqipëri një vlerësim I merituar për shkrimtarët dhe krijuesit e artit në përgjithësi?!
Shkrimtarët shqiptarë që me disa qindarka në xhepat e zbrazët, ulen në kafene dhe meditojnë se…valllë a do të bëhët ndonjëherë ky vend? A do të eci përpara Shqipëria ? A do të ket dikur një vlerësim për mundin dhe punën e tyre prej galere…? Dhe në fund të fundit…a do të jenë ata të përfaqësuar diku dhe të ken dinjitet, vlera dhe nderimin e merituar…? Ndoshta. Dikur…Mbase, një ditë…Këta mjeshtra të fjalës dhe mendimit do të meritojnë atë që I mohohet padrejtësisht , ndërsa përballë tyre kapardisen kokoroshët shtetarë me kostume firmato dhe vetura luksoze…që në fund të fundit këtij vendi të mjeruar jo vetëm që nuk I dhanë asgjë por përkundrazi e kanë plackitur barbarisht gjer në dhimbje. Ndërsa ata Shkrimtarët me xhepat boshë dhe paga qesharake, apo edhe më keq të papunë…kalojnë para nesh me veprat e tyre madhore mbi shpinë si Hamejtë më të lavdishëm dhe më të shquar të Kombit me kontribute të cmuara qe do t’iu mbeten shekujve…

droge dhe krimi.Inteligjiencia e vertete eshte e papune dhe e braktisur, e goditur dhe e neperkembur ne menyren me fyese dhe poshteruese.Demagogjia e Edi Rames eshte shendrruar ne menyre mbijetese e kesaj qeverie deshtake dhe neokomuniste...
Të lënë në hije, te papërfillur, të braktisur tërësisht, shkrimtarët shqiptarë, heshtin brenda madhështisë së tyre të pamatë, fisnikë, dinjitoz dhe stoikë…Ata nuk përfaqësohen në këtë vend nga asgjë serioze dhe gjithëpërfshirëse, nga ndonjë organizëm serioz apo instancë zyrtare…Ata janë lënë kështu për afro njëzet vjet të këtij tranzicioni pafund. Askush nuk interesohet apo tregon vëmëndje qoftë edhe minimale për këta korifej të mëndimit dhe letrave shqipë, për këta demiurgë madheështorë me shpirt te madh e të mrekullueshëm që cdo ditë flijohen pak e nga pak pëer Atdheun, për Cështjen Shqiptare, për të bukurën dhe artin, për letërsinë kombëtare…Ata ashtu të pafjalë, me një buzëqeshje proverbiale plotë dinjitet dhe mirësi njerzore, enden nëpër Tiranë dhe rrethe, ta pavlerësuar, të papërfillur dhe të lënë pasdore nga ca zyrtarë mediokër, cinikë, shpirtëzinjë dhe përbuzës të shkrimtarëve, këtyre gjigandëve të mëndimit dhe artit të fjalës që me librat e tyre, tentojnë t’i japin dritë shpirtit njerzor dhe të ngrenë në lartësitë e vlerave bashkëkohore letrat shqipe me të vetmen ambicje njerzore për të thënë se Shqipëria është pjesë e thesareve të Kulturës Botërore dhe ka kontribute të cmuara në vepra letrare që kalojnë kufijtë dhe shëndrrohen në vepra të vlerësuara maksimalisht dhe të përkthyera në dhjetra gjuhë të Botës… Një libër më shumë eshtë një pasuri e vërtetë dhe që nënkupton dritë, dashuri, kulturë dhe mëncuri, por padyyshim që u trishtova shumë…përurimet e librave në Tiranë por edhe kudo nëpër Shqipëri bëhen nëpër locale dhe reastorante, sepse nuk ka asnjë mundësi tjetër, asnjë alternativë dhe asnjë interesim nga ana e Ministrisë së Kulturës si I vetmi istitucion përgjegjës për librin dhe shkrimtarët e lënë në harrëesë dhe të papërfillur.Në Shqipëri është më I përfillur një domateshitës apo gjithfarë tregëtarëucësh se një artistë, piktorë, skulptorë shkrimtarë , poetë dhe krijues arti.A do të ketë ndonjëherë sadopak interesim nga shteti dhe institucionet përkatëse për krijuesit?! A do të ket ambjente së paku dinjitoze për të përuruar veprat e shkrimtarëve shqiptarë? A do të ketë ndonjëherë në Shqipëri një vlerësim I merituar për shkrimtarët dhe krijuesit e artit në përgjithësi?!
Shkrimtarët shqiptarë që me disa qindarka në xhepat e zbrazët, ulen në kafene dhe meditojnë se…valllë a do të bëhët ndonjëherë ky vend? A do të eci përpara Shqipëria ? A do të ket dikur një vlerësim për mundin dhe punën e tyre prej galere…? Dhe në fund të fundit…a do të jenë ata të përfaqësuar diku dhe të ken dinjitet, vlera dhe nderimin e merituar…? Ndoshta. Dikur…Mbase, një ditë…Këta mjeshtra të fjalës dhe mendimit do të meritojnë atë që I mohohet padrejtësisht , ndërsa përballë tyre kapardisen kokoroshët shtetarë me kostume firmato dhe vetura luksoze…që në fund të fundit këtij vendi të mjeruar jo vetëm që nuk I dhanë asgjë por përkundrazi e kanë plackitur barbarisht gjer në dhimbje. Ndërsa ata Shkrimtarët me xhepat boshë dhe paga qesharake, apo edhe më keq të papunë…kalojnë para nesh me veprat e tyre madhore mbi shpinë si Hamejtë më të lavdishëm dhe më të shquar të Kombit me kontribute të cmuara qe do t’iu mbeten shekujve…

Read More

Ylli GALINA: IKIN NGA SHQIPËRIA, IKIN E IKIN!

Tri poezi

IKIN NGA SHQIPËRIA, IKIN E IKIN!

Vetëm kur kam prekur fytyrën e ujit nga lumi i lotëve,
kam kuptuar detin që i nguli në duar divorcin nata ime.
Se dashuria që nuk është fjalë, heshtje, as edhe dridhje,
tufë xixëllonjash luten në atë rrugë të shkretë
mbi mesditën verore, hëna t’mos jetë vejushë në vjeshtë
e banakët plot këmbë dhe tituj… ah, plot sylynjarë,
po nuk zbrazet një tasë me supë mbi pjatë vdekjeje
akoma në përgjumje! 

STREHUAR NË BURG PASQYRASH

Po shkilemi e shkelësit nga ushtria serbe nuk kërkojnë
të na shtypin më shumë akoma, këta që s’i kërkojnë
asaj shpagim ndaj krimesh mbi ne.
Kush të kërkojë zbardhjen e të zhdukurve? Këta?
Këta që zhvatën miliona pa fund, vranë po njësoj
e atdheut i dhanë rrugët e botës me një: “Jemi patriotë!
Vendin pa një shqiptarë duam, ashtu si poetët në Tiranë,
nuk hapin gojë mbi dhera pa fund, mbetur nën kolonë!”
Sytë e lagësht s’di një polic; kapen për kapistër shpirtrat
pa ngjyrë.

POETËT JANË TRADHTARË PA FUND TË DASHURISË

Po ha me lugë supë, bërë nga eshtrat e mi, lotët, nata ime!
Po pati shqiptar më të zi, se pronari i mensës, të urdhëroj
lugën e të kapardiset ngjitur meje; shije më të mirë s’di!

Read More