“Arnauti” do dru
Ne të pafajshmit mbushur me mëkate
Atë ditë që heshtëm para “Babës Mbret”
N ‘emërtim të rrënimit të kulturës arbërore
Tituj me « myhur » ! Padishah se jo mahi
I etur, i pangopshëm për gjak arrnauti
Na thanë : Lutjet i keni për shpëtim
Hiç s’është i rëndësishëm shqiptimi
Ndaj se këtë “guhë” nuk e kuptoni
Jemi këtu roje e dijës për të mirën tuaj
Për libër, shkrim e lexim s’keni nevojë
Tash e tutje do t’ më thirrni “Baba Mbret”
Shih Sulltani i dijshëm sa i mirë që është
Sall n ‘hamam me vasha cullake rrinë
Padishah me mishra në dehje
Përmendësh i mësuam lutjet që s’i kuptonim
U gëzuam, u siguruam për parajsën dhuratë
Në shërbim sejmenët, bejlerë e agallarë
Fort u kujdesën për fatin e motrave tona
Me të bukurave u gjetën vend në saraje
Të hyjnueshmeve shtojzovalle nëpër hareme
Topolakeve t' bardha si bora nëpër hamame
Nënave dhe gjithë të tjerave u solli peshqeshe
12 metra dimi, sargi e thes të kuq në krye
Nga se dielli me një sy n’ atë të pëlcitmëni bukuri
Që të ruhet morali thanë, thanë besimtarët e djallit
Femrat janë “shërbëtore” tjetër titull nuk kanë
Mbret e agallarë me dy e tri e pesë gra t’ reja
Nuk ka dert, njeriu dhe kafsha kanë të njëjtin apetit
E përjetoi motër Hevesimitja e martuar vetë e treta
Filiza me shpirt pa asnjë mëkat, 15 fëmijë n ‘pelena
Furkë e shat, magje, kosë e drapër, barkun « kosh »
Gjysmën ia mori vdekja, lot e dhimbje në përqafim
E blemë e shitmë si në pazar, Padishahu mëkate falë
Lozni, pini e hani, Sulltan e Baba Mbret mëkate falin
Lutjet bëni para perëndimit, nata t’ua marrë të ligat
Në hamam të Prishtinës të dëfrehen predikuesit
Në hamam të Prizrenit do t’ na vij një Mbret i Ri
Qe të kujdeset e të flet n’ emër të arnautëve
Fol me tha shpirti im
Sa shekuj me plagë, sa vdekje për së gjalli n’ emër të Babës Mbret
Veç një ré po mungon ta mbysim poetin që përmend emrin ARBËRI!
Veç një shpatë po mungon ta mbysim poetin që merret me kulturën shqiptare.
17.04.2021
0 comments:
Post a Comment