Pas gjysë ore, Ergys Stenja u bind se Bergimi për një
kohë të gjatë kishte qenë me këmbë në varr. Të rejat e tjera ishin se, ai
prandaj kishe këmbëngulur aq shumë të afrohej me të.
Pasi thithi edhe njëherë cigaren e fryu tymin mbi
monitorin e labtopit. Iu shfaq tabloja e një klubi të bardhë, dhe atj iu
duk se mbi tastierë u bë një grumbull i madh dhe më pas u përhap në të gjithë
tavolinën.
Njohuritë e Ergysit në teknologjinë kompjuterike nuk ishin kushedi se çfarë, ishin ato njohuri bazë për përdorimin e tij. Ai dinte ta ndizte e ta fikte kompjuterin duke përdorur tastierën, të ruante dokumentat, por nuk dinte se kur kompjuterin e sulmomin hakerat dhe hynin në skedarët e trurit të tij. Ishte e çuditshme se si Bergimi nuk shqetësohej që të mbrohej nga këto hakera duke vendosur një kod të ri.
- Dikush është budalla ose nuk është budalla, është
budalla ose nuk është budalla, - murmëriti ai.
Por, e shihte se diçka nuk shkonte në kompjuterin e tij dhe kjo e shqetësonte. Dikush, kishte hyrë në kompjuterin e tij për të marrë informacione, por se si kishte ndodhur ai s`mund të thoshte asnjë fjalë.
Hakera me emra të ndryshëm në shumë lloj mënyrash kontaktojnë me ju dhe iu hakojnë. Ky lloj hakeri nuk është asgjë tjetër vetëm se një haker etik. Detyra e këtij hakeri është t`iu provojë se sa lehtë e ka të hyjë në llogarinë tuaj. Pra ai provon, dhe nëse s'ka ndonjë pengesë serioze, atëherë tenton të hyjë në sistemeni tuaj kompjuterik për të marrë informacionet që ruhen në trurin e tij.
Nëse një labtop e vendosim para hetuesit në zyrën e
prokurorit, atëherë ai duhet të mendojë si kompjuteri. Do të kishim të njëjtën
gjë nëse një oficer i sigurisë nga tavolina përmes monitorëve kontrollon
sigurinë e tij. Është më se e saktë se sulmi i organizuar, kushdo që e sheh në
monitor do të binte lehtë në mendime duke kaluar më pas në një depresion të
thellë.
Bergimi, më vonë mbante llogaritë dhe dokumentacionin
për të cilën edhe u pagua. Por sa u pagua, dhe të kujt ishin ato dokumenta nuk
e dimë.
Përshembull, Valtid Brezhdani paguhej pesëqind mijë
lekë në muaj, plus edhe dy qind të tjera që i merrte nga puna jashtë orarit bëheshin
shtatëqind. Në dekleratë përmendej edhe hetues Lavdrimi i cili paguhej pesëqind
euro në muaj, të gjitha këto i përmendëm me që ra fjala. Për shembull në maj të
vitit që kaloi ai kishte marrë edhe një mijë euro në muaj për disa shërbime shtesë.
Kolona e shërbimit ishte vetëm me shifra, që padyshim ishin kode e hajde ta
merrje vesh se çfarë shërbimesh kishin qenë, por nuk ishte e vështirë t`i vërtetoje
ato se ishin skedarë të një drejtorie tjetër. Bergimi për kohën që punoi aty,
me atë humorin e hollë që e karakterizonte u bëri një përshkrim të hollësishëm shërbimeve
të kësaj drejtorie duke e quajtur: “Camorra”.
Ergysi, i pa me vëmëndje përgjatë kolonës mbiemrat dhe
pseudonimet. Doli se të shumtët ishin të afërm dhe ortakë të biznesit
Be&CO. Ndoshta gërmat e para kapitale kishin të bënin me emrin e tij, ose
me diçka tjetër. Kurse të tjerët ishin policë dhe prokurorë. Bergimi për të
arritur në pozicionin që kishte si një nga oficerët e lartë të Ministrisë së
Brendshme kishte ndjekur rrugën duke kaluar nëpër gjirizet e qytetit.
Nëse Bergimi kishte arritur si drejtues i lartë në tregun e zi të shërbimeve policore, ai fshehtësinë e mendonte të panevojshme. Natyrisht që ishte budallëk që të mbaje të fshehta kur vetë ishte i lidhur me biznesin. Këto tashmë ishin të provuara. Me të tilla prova të mbledhura kundrejt tij, edhe burgjet nuk du të kishin më frikë. Mirëpo ata nuk do ta kishin këtë luks që të shkonin në burg e të dilnin prej andej, sepse gjatë rrugës një nga një do të zhduknin njëri - tjetrin...
0 comments:
Post a Comment