Mentor THAÇI: Rënkime Nëntori

Oj Shqipni të kjofsha falë,
të kam Nânë e më ke djalë,
bashkoji zogjtë në troje t'veta,
të të thonë sot: TUNGJATËJETA!!!
Na kanë ra do dhimbje të reja,
por të kalitur na bën BETEJA!

Dhimbjen ndrydhim sikur gurin,
në ballë t'ecjes vëjmë Flamurin,
mbijetesën FENIKSIANE,
Testament prej babe dhe nâne:
《Bashk gjithmonë, motra e vllazen,
jeta është lindje, dekë dhe dasëm!》!

NUK JU MERITON KY POPULL BUJAR

- K´tij populli i duhen frenat e jo mamuzat,
tha dikur Gjergji me ndërgjegje,
- ai din më shumë se prijësit e tij,
nuk i duhen t´pandjenjët, lakmuesët, edepsuzat ...
që nuk njohin fije obligimi përgjegj´je,
- nuk i duhet fare kjo sharllatani!

Ai ua njihte si askush ândrrat shqiptarëve,
shpirtin diellor e t´kthjelltë si bilur,
që veten e vëjnë në ballë flijimi,
por, e njihte edhe sojin e mjerë t´qyqarëve
që e kemi edhe sot si dikur,
si duket, dhuratë ndëshkim-mallkimi!
Po hiqni more ato pamje me gota,
ato dolli shëmtie e turpi,
nëse sall pak ndërgjegje ju ka mbetur,
tashmë qyqarllëkun jua pau Bota,
duke pi marren me ëndje hurrpi,
se vërtetë ndërgjegja ju ka vdekur!
Lërini të paktën pak vend veti,
në rangun e dykëmborëve njerëzorë,
si nuk patët këshilltarë protokoli,
kështu me juve u shëmtua Shteti,
o dallkaukë të instiktit sishtazor,
që më shumë se goja, egoja e bythës iu foli!
Me çfarë mund t´identifikohemi me ju,
çfarë të mire i sollët vendit ndonjëherë,
që të bindemi se jeni disa prej nesh,
o të mjerët ne për juve o jahu,
që nuk na latë dinjitet as nderë,
ju që s´keni shpirtë, sy, tru, as veshë!?


O MBETËSHIM PA JU

(me shkas, për puçshtetarët e mbrapshtë)
Bota njeh pamjet që sheh si në pasqyrë,
ore trutrashë, halldupë e budallënjë,
a nuk i dëgjoni shamjet drejt në fytyrë,
ore miopë, të krisur e mëndjemëdhenjë!?
Shtetin e bëmë ne popullata e jo ju,
ne jepim çdo ditë e ju sall merrni,
dhe tashmë mjerimin na e jepni kuturu!
Po si bre sall pak, veprimin s´e tjerrni?!
A nuk e shihni popullin tuaj bujar,
me gjithë skamjen, kanë hapur zemrat,
e ju të shëmtuar dhe tejet qyqarë.
me pamje gërdie, nuk njihni frenat!?
O satrapë, t´pagdhendur e dallkaukë,
kthehuni në themel e shihne gjëndjen,
marren dhe mëkatin i hëngëshi me bukë,
koha e fundit të kthjelloni mëndjen!
...

 I URUEM KY I 28-ti NANDUER

(dhimbjen do ta ndrydhim, ecim përpara)
Vëllau më dërgoi ftua Atdheu,
dërgesë përtej 77 palë malesh,
përtej 99 palë çmalljesh!
Bashk me ftoin erdh edhe aroma,
erë Dheu, Ajri, Uji, ... Malli Dardan,
erdh edhe g´zimi bashk me lotin!
- Merre m´tha, p´mes sime shoqje,
merre, e ke nga Trualli i Bab´s,
e ke nga ujitja e hershme e Nan´sLoke
që bashk me ujin i fali edhe lotin!
Eh, e shkreta,
dikur me mokth e fto´j, freskonte aromën e "çilerit",
që gjumi t´na rriste me erëmim hundësh
sapo hapeshin sytë n´mjes, verdhë dukej rafti!
Dhe, vinin nëntorët bashk me rritën tonë,
nga një flegër ftua, aromim gojësh,
Urata dilte këndshëm ... âmël ... fto´jshëm ...:
- Urime Festa e Flamurit!
Festë e Shqipes ... e drunit dhe gurit!
E sot ... imvëlla, ftua më dërgoj,
bashk me aromën e Atdheut, me erën e vendlindjes ...
me bekimin e Nan´sLoke,
me mungesën e Bab´s n´rritën teme ... n´rritën tonë!
Ani vëlla, ani ..., t´u rrit´të nderi!
Urime i 28-ti Nanduer!
Kjoftë shërim dhimbjesh!
Kjoftë lehtësim malli!
Kjoftë ... bekim Kombi e Atdheu!
Ashtu kjoftë!

PËSHTJELLIM

Zhurmës së namasxhahut,
iu shtuan edhe dardhaxhijtë,
ditë tregu i thënkan
Se si u pështjellen rolet,
merr vesh o dreq,
n'fije pa fije nuk i bihet
Tashmë briste gomari e pëlliste i zo'i,
zhurna me zhurmë a vritet,
kur vesh' më nuk kishte
Po dardha ... kush po shiste
Ah ... méj o sinjeri,
ta nig'jojmë gomarin,
ai na dulë dardhaxhi
Paj ... a na m'et gjâ mâ e méçme,
murmurisnin zhurmshëm njerëzit,
as veshi i tyre s'ua kapte
Pêshtjellim rolesh ... bre
the-at'ër dreqi para akshampazari
...