Vasil TABAKU: ÇAMËRIA

Ti je tek unë
Je Brenda meje

Je dashuria
dhe shpresa ime
Je toka
dhe qielli I bekuar Çamëri
Je emir im I kryqezuar
Mbi ballin e shekullit të ri
Dhimbja e madhe prej dielli
Psherëtime e përgjakur
Zëri I prangosur
Dhe heshtja
madhështore e triumfit
Mbi zgjimin e ujit,
reve, shiut dhe rrufeve…
Të kam pritur Çamëri
Në rrugën e gjat
të mundimeve
Me Hënën e bukur
të mbrëmjes
Me puthjen e purpurt
të agimit
Por ti
Camëria ime martire
Je ende peng I dhimbjes
Ndërsa buzëqeshjen
Hedh mbi tokën e fyer
Si një dritë endërrash…
Mbuluar
Me pelerinën e kësaj drite
Jeta rilindi
Dashuritë
Shpërthyen
Një kopesht madheshtor
Puthjesh dhe përqafimesh
Mbi tiraninë e vdekjes…
Camëri
Dashuridhimbja ime madhështore
Kajrafili I përgjakur
Rritur
mbi kraharorin e Shqipërisë
Por gjersa LIRIA
Të jetë dashuria jote Camëri
Shpirti im
Nuk është ende shpirt
Zemra ime
Nuk është ende zemër
Kenga ime
Nuk është ende këngë
Zeri im
Nuk është ende zë
Fjala ime
Nuk është ende fjalë
Puthja ime
Nuk është ende puthje
Dashuria ime
Nuk është ende dashuri
Por zemrimi im I permbajtur
Zjarre të mdhenjë ka ndezur
Ka përflakur qijet
Detet ka shëndruar në thirrje
Dallgët
ka kthyer në zëra të fuqishëm
Horizontet
Tashmë janë zgjuar
Bota ka ndalur rrotullimin
Dhe dëgjon zërin tënd Çamëria ime…