Musa JOPULL: . . . BËHEN GUR QË THEHET, TË DUA

Sa më ka marrë malli për një lule kopshti
Me hapat e tu që trokisnin në shpirtin tim
Si pika loti në gjethe të njoma, rrahje zemre
Nga se gjum më nuk kam, ëndra shëndëruar
Në melodi me fjalën më të bukur që fali hyjni
Fjalën TË DUA !
Sa më ka marrë malli ta shëndërroj pritjën në copëza jete e
Ta dëgjoj zërin me fjelën më të bukur që ka falë gjuha ime
Fjalën TË DUA
Vetminë e kam përqafuar me një pritje të fjalës
Fjalën TË DUA
Sa më ka marrë malli ta bëj një shëtitje nepër shi e
Ta shoh atë buzëqeshje me lot në sy, fjalën e syrit
Fjalën TË DUA

Sa më ka marrë malli me m’prek ajo dorë e butë vashe
Me fjalën më të bukur që del nga shpirti
Fjalën TË DUA !
Sa më ka marrë malli t’i përgdhel flokët ujëvarë mbi supe e
T’më thuash krrela e sy kanë lindur për mua, me fjalën e zemrës
Fjalën Të dua
Sa më ka marrë malli ta drejtoj shikimin nga qielli e
T’më thuash, syt e ty janë si dielli, zëri yt melodi jete
Me fjalën më të bukur të notave
Fjalën TË DUA
Eh ! Sa më ka marrë malli të dënesë në gjoksin tëndë aromën e dashurisë
Se jam lule që vënitet ditë për ditë, me fjalën më të bukur të sythit
Fjalën TË DUA
Eh ! Malli im më këputi shpirtin
Falë penës sime jeta mërr kuptim
Shi e lot që burojnë në çdo damar të trupit tim
Sa më ka marrë malli për një puthje Atdheu im
Një puthje të gjatë sa jeta, ku do të pikonte mjaltë
Aromë e qershive degë më degë në fluturim
Si bletë që nuk pushon….

18.06.2018