MiMOZA REXHVELAJ: TRIM ME MUSKUJ PREJ BALTE

Mes klithmave të kamufluara
Nga spazmat e dhëmbjeve
Që as djajtë nuk i durojnë
E pashë viganin prej leckash,
E s’di nga se më erdh me thirrë:
- Ky është trimi i çartur
I nahijes ku përkunden
Në shilarësin e vegimeve fatlume!

Zgjimet ne dijmë t’i vrasim
Me shigjeta e me plumba
Ëndrrash nevrastenike
Vagabondësh të pandreqshëm,
Dhe me një xixëllonjë mirësie
Rrekemi për të ndezur
Të nesërmen në udhëkryqe
Vakishë që të trembin.

Unë nuk e di se në cilën çerdhe
Struket vendi i fshehtë
Ku çelësi i pseve të panumërta
Futet lirshëm e pazhurmë,
Por, di se besimet sharlatane
Kanë krijuar marimangën e neveritshme
Me paradoksin e një sudoku
Marrëzisht të padëshifrueshëm.

Kam mësuar nga zoologët
Se ka kërma që shpresojnë
Para se të jenë lavra bajate
Si ky trim i çartun pa pupla
Që ka veç muskuj prej balte,
E kam thënë troç e pa nëntekst:
-Duhet drejtësi e jo fjalë të mekuna
Me e ndalë turrin e kafshimeve mbi altar!