Prend BUZHALA: NDARJA E PUNËS NË KOHË PAQEJE

(Çast antipoetik)

Nuk ka punë të padobishme në kohë paqeje:
bie fjala, baballarët nëpër institucione e universitete
bëjnë orarin e plotë të punës në shitjen e moralit dhe shtetit
s’ka gjë më mirë se sa të shesësh moral,
s’ka gjë më mirë se sa ta sakrifikosh edhe shtetin për mirëqenie,
thonë: morali i mungon shoqërisë sonë.
Thonë: Po ju dhurojmë shtetin që ju mungon.
Mandej shesin pikëllimin dhe trishtimin e lirisë,
S’ka gjë më të bukur se të shesësh rrëfime për krenarinë e trishtimit
Sepse liria kërkon shumë sakrifica si në kohë lufte,
S’ka sakrificë pa trishtim e pa vuajtje.
E blerësit e moralit janë fëmijët e tyre.
Blerësit e shtetit janë fëmijët e tyre.
E blerësit e trishtimit janë[ fëmijët e tyre.

Nuk ka punë të padobishme në kohë paqeje:
bie fjala, Luftëtarët e Pasluftës, shesin luftën dhe harresën,
ua shesin atyre që mbijetuan nga lufta.
Thonë: të mbijetuarit duhet t’i japin kuptim jetës.
Thonë: blini harresën,
flini mbi rrobat e buta të harresës së masakrave.
E mbijetimi i ngjet ftohtësisë së armës që hesht në kohë paqeje.
Thonë: shitja është muzika e Atdheut tonë,
ku liria u ngjet linjave të sulmit në luftë për ndarjen e plaçkës.
Liria tringëllon si një metelik i hedhur në rrugë.

Nuk ka punë të padobishme në kohë paqeje:
bie fjala, baballarët shesin drogë e fëmijët e tyre e blejnë,
Shitësi dhe blerësi kanë rolet kyçe për zhvillimin e vendit,
S’ka gjë më të njerëzishme se shitja e kënaqësisë
S’ka gjë më të dobishme se krijimi i kënaqësisë,
Mjekët, gjyqet, avokatët dhe burgjet,
ndryshe, nuk do të kishin punë pa fëmijët e tyre.
Nuk do të mund të jetonin pa kënaqësinë e fëmijëve të tyre.