« Sa mëkat i madh të jesh shqiptar
Në fajësi të Gjergj Kastriotit
Mbyteni këta mëkatarë" Sot jam i vërbuar, dhe më asgjë nuk shoh
Në fajësi të Gjergj Kastriotit
Mbyteni këta mëkatarë" Sot jam i vërbuar, dhe më asgjë nuk shoh
Kaloni mbi trupin tim që ta mbytni këtë racë të parë
Mbyteni, mbyteni, kur them « mbyteni » lexojnei me zë të lartë
Mbyteni, mbyteni këta mëkatrë, janë të bukur edhe n’gjuhë
Janë tepër të bukur, edhe të tjerët më thanë :
Sa diku tjetër një rini më të bukur nuk e kemi parë
Mbyteni të fitojë e liga ju ngadhnjïmtarë, heronjë të gjallë
Atë që s’e bënë otomani, greku e serbi bëne ju sot
Veshuni në dimia të Turqisë, folni me gjuhë të pushtuesit
Vashave të reja vunu të zezat shamia
Mos ta shijojnë jetën, këtë parajsë të gjallë
Është mëkat të thonë se janë shqpiptare
Ju meshkujtë e gjenit pellazg-ilir, dehuni me çaj e llokume
Në pa mëshirë të nënave dhe motarve tuaja
Kësaj EMNESE që në lindje veq lotin dhe terrin mbajnë kujtim
Mbyteni, mbyteni, kur them « mbyteni » lexojnei me zë të lartë
Mbyteni, mbyteni këta mëkatrë, janë të bukur edhe n’gjuhë
Janë tepër të bukur, edhe të tjerët më thanë :
Sa diku tjetër një rini më të bukur nuk e kemi parë
Mbyteni të fitojë e liga ju ngadhnjïmtarë, heronjë të gjallë
Atë që s’e bënë otomani, greku e serbi bëne ju sot
Veshuni në dimia të Turqisë, folni me gjuhë të pushtuesit
Vashave të reja vunu të zezat shamia
Mos ta shijojnë jetën, këtë parajsë të gjallë
Është mëkat të thonë se janë shqpiptare
Ju meshkujtë e gjenit pellazg-ilir, dehuni me çaj e llokume
Në pa mëshirë të nënave dhe motarve tuaja
Kësaj EMNESE që në lindje veq lotin dhe terrin mbajnë kujtim
Shqiptarët janë mëktarë
Ika n’terr sy vërbuar jam, xixa, xixa përvlim
Kalon mbi shpirtin tim, mbyteni këta arbërorë
Këta mëkatrë qe e ndjejnë vetën aq kranar
Këta që flasin shqip, e shqiponjën e kanë në çdo zgjim
Mbyeni sa më parë këtë racë të lindme të parë
Më pas shkoni e lutuni në kulte, n’aromë sulltani mykur n’qorapë
Ju jeni pa mëkate, po i mbytet idetë e filozofinë shqiptare
Ju ju pret bota tjetër me 72 hyjria që do t’i zgjidhni vetë
Cullake, të holla e të trasha, secila më e pashme se tjetra
*
Nuk shoh të shkruaj, flas me shpirtin tuaj
Turku, greku e serbi sot të kanë lërë edhe pa emër
Se ishe dhe mbetesh edhe tutje popull i ndaluar
Për atë je mëkatar, mbytjen e ke shpëtim
Të fitojë e liga, djajë të mveshur me petka otomani
Lutjet i bëjnë me të njejtën gjuhë, heronjë të gjallë
Natën e shëndërrojnë në hajni thua se edhe pasurinë da ta marrin me vete …
Ika n’terr sy vërbuar jam, xixa, xixa përvlim
Kalon mbi shpirtin tim, mbyteni këta arbërorë
Këta mëkatrë qe e ndjejnë vetën aq kranar
Këta që flasin shqip, e shqiponjën e kanë në çdo zgjim
Mbyeni sa më parë këtë racë të lindme të parë
Më pas shkoni e lutuni në kulte, n’aromë sulltani mykur n’qorapë
Ju jeni pa mëkate, po i mbytet idetë e filozofinë shqiptare
Ju ju pret bota tjetër me 72 hyjria që do t’i zgjidhni vetë
Cullake, të holla e të trasha, secila më e pashme se tjetra
*
Nuk shoh të shkruaj, flas me shpirtin tuaj
Turku, greku e serbi sot të kanë lërë edhe pa emër
Se ishe dhe mbetesh edhe tutje popull i ndaluar
Për atë je mëkatar, mbytjen e ke shpëtim
Të fitojë e liga, djajë të mveshur me petka otomani
Lutjet i bëjnë me të njejtën gjuhë, heronjë të gjallë
Natën e shëndërrojnë në hajni thua se edhe pasurinë da ta marrin me vete …
Mua nuk më ka mbet asgjë , vetëm se të flas me shpirtin tuaj
30.05.2018
30.05.2018
0 comments:
Post a Comment