Prend BUZHALA: LEKSIONET E ÇMËSIMIT

(Poezi që vallëzon me Përbindëshin e Përgjumur)

Një njeri vdes, derisa Turma e Madhe qesh.
Me kozmetikë lyejnë buzëqeshjen e takimet me vetveten.
Kënaqet duke e shikuar atë si një komedi,
Ajo e ka studiuar mirë Artin e Fshehjes së fytyrës.
Turma me edukim qytetar, quhet njerëzim.

E njerëzimi të shfaqet si një Përbindësh i Madh,
si një shtazë finoke, që vë helmetën në kokë,
dehet nëpër planetë me spektakle gjaku.
Herën tjetër vishet me rroba filmash të vizatuar,
me maska karnavalesh, me paruke xhufkash,
Nanuriset me fjalime xhelozie, me show-egoizëm,
me spektakle padrejtësish e skena shpifjesh e përbuzjesh.
Kënaqet e shkrihet së qeshuri kur të vret.
Ata kanë Idhujt e tyre,
Të Mëdhenjtë janë të tillë vetëm ku ka një turmë të tillë.

Ruaju këtij Përbindëshi të Përgjumur,
të plogësht, që lëviz zvarrë-zvarrë me mendësinë e saj.
Ajo të përlan, të përbin.
Shkumëzon nga tërbimi, bërtet nga inati.
Turma luan rolin e vetvetes. Turma sfidohet,
Kur ti, i vetëm, i bie përmidis saj.
Për të qenë vetvetja, për ta pasur jetën tënde.
Për t'ia mësuar Leksionet e Çmësimit.

14 mars 2017)