Sadbere Gagica Spahija: Cikël poetik

POETËVE

Gezuar Diten Boterore te poezise

Gjithandej ku i zë nata
Mbi vargje
Tek kërkojnë foletë me ëndrra
Fjalët për tokën e lindjes
Kujtimet e hajthme të stinëve
Dromcat e vogla të dashurisë
Pritjet nëpër stacione të strofave
Rrokullisjet nëpër fjalët e pathëna
Poetëve
Sonte luftoj me djallin
Që do të hyjë si hajn
Derën ia kam mbyllur me kohë
Hullive të arave me kallinj
Tek jargisej në mesnatë
Buzë dritares sime
Neveritshëm sillej udhëve
Me fanarë të fikur
E sytë
Ende i kam të përlotur
Tek endem nëpër kthina mërgimesh
Malli më është veshur nëpër ëndrra
Të gjej orët e mia
Strofat pa asnjë rimë
Derdhur
Si lumë luginës sime të zemerimit!...

PRANË LOTËVE

S'vjen pranvera në folenë e mallit
Dallëndyshet harrojnë çerdhet e vjetra
Asnjë fjalë nuk e zgjon këtë heshtje mortore
Ndarjen e deshën ata që ikën një natë të
ftohtë
Vjeshtë ishte kur toka digjej nga barishtat
E ndonjë dore pa shpirt i mori të gjitha
ëndrrat
Pranë lotëve sonte dridhem si purtëka në vijë
mulliri
E humbur jam në këtë tingull vetmia lum
stinësh
Në bisht të sorrës ky gjeth i sapomugulluar
Koha luan me fjalën time a vargu është bërë
rebel
S'vjen pranvera kur shpirti qan fluturim
Si të ishte erë e mllefosur në këtë natë të
shenjëzuar
O lot ..lot që shtrihesh nëpër bebëza syri si i
mugulluar!

MEDITIM

Puthja ime
Ku te kam
Syzjarr rri mbi varg
Ta prek fjalën e bukur
Në sytë e mi shkëlqen një yll
Shtrirë mbi buzlëqeshjen time
Sa qenkan lodhur stinët e mia
Në këtë pritje të vonuar.

22.03.2017