(Çaste: një poezi që i kopjoi Dy Letra
të një fëmije në kohë lufte e kohë paqeje)
të një fëmije në kohë lufte e kohë paqeje)
Në letrën e parë ai fëmijë shkroi:
"Ky libër është djegur pak.
Arrita ta nxjerr nga flaka.
Është me rëndësi që e shpëtova këtë libër.
Beteja po ndodhte rreth shtëpisë sime.
I thashë një luftëtari
se nuk dëshiroj të vritem në luftë.
Ai ma dha dorën
dhe eca drejt nëpër dritë."
"Ky libër është djegur pak.
Arrita ta nxjerr nga flaka.
Është me rëndësi që e shpëtova këtë libër.
Beteja po ndodhte rreth shtëpisë sime.
I thashë një luftëtari
se nuk dëshiroj të vritem në luftë.
Ai ma dha dorën
dhe eca drejt nëpër dritë."
(Mos u habitni: kjo poezi gjendet në minus
për shkak të mungesës së autorit të saj.)
për shkak të mungesës së autorit të saj.)
Në Letrën e Dytë pas luftës:
"Këtu po i shënoj emrat e shokëve
dhe emrat e shoqeve që mungojnë,
emrat e librave dhe fletoreve të djegura,
emrat e fotografive të zhdukura,
vizatimet e fjalët që i patëm shkruar
në murin e shkollës.
Plus emrin e Luftëtarit të Plagosur
që nuk më la të vritesha.
Tash po shkoj t’ia jap dorën
Që ai të ecën nëpër dritë."
"Këtu po i shënoj emrat e shokëve
dhe emrat e shoqeve që mungojnë,
emrat e librave dhe fletoreve të djegura,
emrat e fotografive të zhdukura,
vizatimet e fjalët që i patëm shkruar
në murin e shkollës.
Plus emrin e Luftëtarit të Plagosur
që nuk më la të vritesha.
Tash po shkoj t’ia jap dorën
Që ai të ecën nëpër dritë."
Tash ai është i rritur, rravgon nëpër botë.
Me Minus Vendlindje.
Me Leksionet e Humbura
me numrat minus para Lirisë.
Lirisë nuk ka kush ia zgjat dorën
Në Lirinë Minus: të ecën nëpër dritë.
Kjo liri u njehsuaka vetëm me minus para zeros.
Me Minus Vendlindje.
Me Leksionet e Humbura
me numrat minus para Lirisë.
Lirisë nuk ka kush ia zgjat dorën
Në Lirinë Minus: të ecën nëpër dritë.
Kjo liri u njehsuaka vetëm me minus para zeros.
0 comments:
Post a Comment