Saturday, August 13, 2016

Musa Jopulli - Cikel Poetik

Mësoma simfoninë e poemës time !
Zgjim Nëntori

mëngjes i qetë Nëntori
jemi rënditur në varg
në varg të poezisë
poetët e thanë vetë
mësim pedagogjik
në reformat kombëtare
zënore e bashkëtingëllore
në bashkëdyzim
poezia në Lirinë
e Atdheut tim!
E menduar e folme
në thirrje
në dialog me botën
letrare
të shpirtit demokratik
me melodinë e Himnit
Flamuri në topografinë e bukur të Atdheut tim ! Libri !
Ka ardh kohë të ndërrojmë
ta shkruajmë historinë tonë!
Ka ardh kohë ti ruajmë
mos të na i vjedhin mitet tona!
Atdheu
Me ngjyra arbërore
kërkon drejtësi
dëshmitë janë të trishtuara
qetësi e mbyllë gojë
e pa pranuar
Rini e largë Atdheut tragjike ! E duam realën
e historisë  vargun në Bashkim  Flamurin kuqezi  simfoninë e Himnit kombëtar
në gjeometrinë e SHQIPËRISË !

Nëntori ynë,prizren-vlorë,2012


NËNTORI I TRETË 


Në lindje Hyu kidhte vendosur
Shqiponja të fliste shqip !
Mijëra vjet n' Udhëtim shoqëroi historinë
e kombit tim !
1443, 28 , Nëntori i parë !
Gjergj Kastrioti : Shqipërisht në tokat arbërore,
Lidhshmëria jonë kombëtare !*
Fotografi bardh' e zi ,
ngjyrat kuqezi !
E njohëm muzikën
në valëvitje të gjetheve
n' interpretim të erës,
freskia e së cilës ledhatonte
flokun e vashës
Marigo
në gjëndisje të Flamurit !
Dashurinë për Atdheun
e vuri në rend të parë,
Kjo Zonjë e Rënd
e një bote ku romantizmi
lulëzonte në varg !
1912, më 28, Nëntori i Dytë
Ismail Qemali mvetësoi Shqipërinë !
2012, më 28, Nëntori i Tretë  ! Toka le të dridhet
Tiranë e Prishtinë,
Zëri le të dëgjohet Prizren e Vlorë  !    Paris  Londër  Washington
postulet do i dërgojmë ! Tri Ditë Festë 
Në Kushtetutën kombëtare  NËNTORI I TRETË

*( N' amanet të Gjergj Kastriotit; Ismail Qemali :N' përgjegjësinë tonë )  !  



DO TAKOHEMI N´GALAK

Ju nisuni kah Llapi
e unë kah Karadaku, përgjigje ju japin´atë Malësi Galaku!

Nën hije të pishave  n´Batllavë ke Liqeni,bilbilave dhe grishave, s´iu ndalet refreni.

N´Kullë t´bacës Qerim  ç´mallemi më së miri, shpirti gjenë ushqim  ku u lind e rrit Zahiri!

Kuvendarë Mesiane, nga Shala e Llapi, burra me shumë name, n´trimni s´íu ndal hapi!

N´tirqë dyfish gajtanii karadaklive të mi, nga gjak Idriz Gjilani, Agim dhe Idriz Sefer i ri!

Hajde Ju njattë jeta, ju thotë Dukagjinidhe mirësejugjeta, thot Drenica e V´rrini!

Nga përtej Qafë Morinë, prej Shkodre me Malësi, Strugë, Vlorë, Artë e Janinë  janë nisur varg e vi!

Nga Dibra e Kumanova, Presheva me Beranë, i biejm kah Rugova, bashkim n´Pazarë lamë!

Ulqin, Guci e Plavë  bashkohen po  aty,dasmen plot gjashtë javë  do mbajmë o Shqipni!


Pasha njatë Krujë t´Gjergjit, atë Vlorë t´Ismail Qemal trimit, prej Shën Mitrit n´ditë t´Shën Gjergjit,  jemë n´konak të Isë Boletinit!

Nise Dasmen tash Shqipni, Dasmen tënde të vërtetë,  Njëqind Vjet në Pavarësi,  shpejt të kem Nëntor të Tretë!...
Mentor Thaqi VS., 29.10.2012


Gështenjë e qytetit tim

grafika e gjetheve të mia
lëndohet ,
botanika e Atdheut tim
ju nuk kërkuat asgjë
më shumë se ushqim
nga dheu i juaj,
jetëgjatësia juaj në shërbim
të fëmiut
të qensishëm për jetën tonë !
Literatura ime !
legjendë, roman, poemë ,
arti në listën e alfabetit ,
orkestre e lulishteve ,
lisat e gështenjeve
besnikëria e stinëve të motmotit ,
dëshmia e historisë
e ndodhive të popullit,
bangat e shkollës sime !
Gështenjë !
zonjat e rënda
nën hijën tënde
bukuria u pëlciste !


 Musa Jupolli
~~Afrikë~~

Afrikë !

Vuajtja ime
dashuria ime
fill pas
Atdheut tim
Të dua Afrikë,
aty gjej
një pjesë të filozofisë sime
dashurinë e njeriut
n' harmoni me natyrën
gjeneza e parë
e shpirtit !
Afrikë !Bardh e zi me ngjyra
ngjyrat e jetës falë nga Hyu
aty i gjeta !Pritëm Afrikë ,
me vargun tim
plagët unë poeti
në lutje të Zotit
do ti shëroj !
Të dua Afrikë !

Vjersha ime

në kopshtin e shtëpisë së vjetër
aroma e luleve, ngjyrë e jetës
një kënd në qiellin e hapur e pa kufi
libër e verë n' ajr e vlerë
fotografia e kujtimeve të mia
në tik - takët e zemrës
me notat e dashurisë
dhe ja hapat e lehtë
pamje sublime, ecje elegante
puhia flokët në valëvitje
në ballë të shëndritshëm
ku mund të shkruhet
e tërë një poezi
*
Legjenda ime në dashuri
Poema ime
në zgjatje jete e kujtime
në sytë e saj një roman
kur punoja si skenarist
asnjëherë nuk kam menduar
se mund të jetoja pa te!

Ditar i Rilindjës
aty zbulova artin
kritikë, art, shkrimtar
rikthim në skenë
në Bistron Peshkatari
karrigat e punuara nga thuprat
një kafe një gotë raki shpie
në ballë Theatrin Kombëtar
alfa dhe omega e filozofisë
aktorët dalin dhe hynë
unë me një duhan të mbështjellur
Botës i bie rreth-rrotull
liria është e mundshme
Thash!
nuk e dijta se zëri im
ishte dëgjuar nga të tjerët
nga të tjerët e mi si unë!
*
Sot ruaj kujtimet e dashurisë
Liria më është ç' akorduar
unë prap mbetëm në kërkim !

Populli -t -im

skenë e kohës
në të folmën e natyrës
nga viti në shekuj
në kërkim të botës
drita dhe hija
n' imitim
mistike
perlë në engjulleshë
me fytyrë të qeshur
kryevepër e historisë
misterioze
përballim.


I them mos më prish leximin
mos më shëmto poezinë
se aty gjej kujtimin

Mos më trego rrugën e diktatit
se leht vie të dëshëprimi

Mos më gjymto këngën
se ajo ka ritmin e vet

Mos ma çakordo jetën
se ajo ka rrjedhën e vet

Mos më trego kohën
se ajo ecën vetë

Mos më hidhëro plakun
se ai ka historinë

Mos më dëshëpro vashën
se ajo më ushqen me bukurinë

Mos ma hidhëro Kosovën
se ajo ka zërin
për ty për mua
për himnin e Shqipërisë


Hej Kosovë je aq e fortë e pathyeshme
Per ty shkruan vargjet më të zjarrta
djemtë , nipat Tu që prekën me gjak cepin
e buzëve tua gjithëherë te kuqe
Zemra flakë e pjelljës sate
barutin e armiqve ate e thithën që
bukurinë mos ta prek.
Në duart e tyre të njoma
ra i tërë prushi e në trup Ty Kosovë
nuk e lanë që të djeg.
Vashat tua Kosovë, Arbëria gjithëherë
të zgjuara i gjeti. E ato filluan
t'i këndojnë, se thellë menduan
mos po e lendojnë të bukuren e dheut.
Trimi në shkëmb guri ngriti plisin
që kishte rënë në ballë
në tepe të kresë dhe filloi këngën
Për Ty jam gati të cdes ATDHE
Hej Kosovë Tungjatjeta
Tungjatjeta sofra e bujarisë
Bukën kripën për Besën tënde
Kosovë kurrë nuk i kurseve
Kosovë nëna jonë sa bukur
të rri shqiponja në ballë.
Hej Kosovë, gjithë ajo fortunë që të përfshiu
asnjëherë gjakun s'e prishe.
Trimëria dhe menquria jote dhanë shembuj
Kosovë shkëmb graniti, fjalë burri urtësi
Fjalë e parë, fjalë e mbramë e poetit
Kosovë prozë e gjatë e njeriut
Kosovë kështjellë e pëflakur
Edhe fëmija në lindje
tytën e pushkës të nxeht e gjeti
Në djep e mbi djep krisma e saj
lëshon jehonë, jehonë e thellë
e mbrojtjes së atdheut
Djalë pas djali në krismë pushke
martesë bëri
Djalë pas djali në flakë lindi
Kurrë i kalllur konaku i lindjeve
Konaku i rritjeve,
shtohej gëzimi nepër flakë
kullë e ndezur
e flakur
kurrë e kallur
Lindi një shqipëtar nepër flakë
sofra u shtrua, sofra e guri
gjithnjëherë të bardhë emrin ia
vunë Atdhetar
Syri yt Kosovë liqe ujë loti
Trupi yt Kosovë Rubin moti
Duart Tua Kosovë farë drithi hedhin
Kosovë, Ti që gatuan bukën e jetës
Kosovë moj hyjneshë
Ke menqurinë ke qëndresën
Kosovë prozë e gjatë e njeriut.


0 comments:

Post a Comment