Nehat Jahiu -Tre poezi

ZGËRDHIHUNI...

Na dilni e bëni foto si ndonjë lavire
Për popull“ Lotët ju derdhen për fytyre”
Zgërdhiheni si një prostitutë
Harroni se jeni ordinera hajdutë.

Më thuani që juve të mos ju kritikojë
E me thumb satire mos të ju pickojë,
Më thuani që mos të shkruaj e të heshti
E mos të ju kafshoj me vargje si pleshti.

Më thuani që të ju lëvdëroj pa vepra
E juve të mos ju ndalet buzëqeshja,
Të shëtisni , vjedhni , hani... e të pini
E si një lavire e fëlliqur të zgërdhiheni.

Ti ngopni barqet nga invalidët e luftës
Të hani e pini raki e verë të shurrës,
Nuk ju vjenë turp,ju more ca horra
E na shitni për çdo ditë dushk për gogla.

Me gjak invalidësh e dëshmorësh pasuroheni
E kurrën e kurrës nuk po ngopeni
E nga unë të mos shkruaj po kërkoni
Kot e keni ju ca hipokritë të më ndaloni.

Zgërdhihuni e qitni dhëmbët si të qenit
Mos e ndaleni të qeshurit,
Hani e pini në llogari të të shkretit popullit
Turruni sa të mundeni si çakaj pas postit.

Ngopni barqet nga gjaku invalidve të luftës
Hani...pini e mos u ngopni me verë të shurrës
Pini edhe gjak , gjak dëshmori
Se ju me asgjë kurr nuk do të ngopeni...

NOSTALGJI…

Sot dua të mbledh gjithë vitet në një shportë vigane

Të rizgjoj zilet si një simfoni që kurrë s’mbaron

Nëse s’më shihni një ditë te shkolla mes malesh

Mos u brengosni, po lexoni një varg a një shkronjë.

Një dhembje më ka zënë te shpatulla e në kokë

Gjumi natës më copëzohet si shkarpa të thata

Po dhembja e largësisë është si një mal që rëndon

Një zile shkolle më bëka si kreshnik në përralla.

Kam qenë burrë i fortë para lotit të kristaltë të syrit

Shkëmbin e kam ndarë në çast në mijëra thërrmija

Para ziles së munguar jam bërë fëmijë a gjethe tërfili

Jam bërë si një qiell i paanë që i mungon kaltërsia.

Hesht i menduar para fletës së ditarit të vjetër

Bëhem ndezës i një pishtari që ndrin brenda vetes

Jam me ju, o miq, bashkëudhëtar i përjetshëm

Në rojë të një shkronje që do jetë rilindje e përjetshme

Mbillni një trëndafil të bukur te pragu i shtrenjtë

I bini këmbanës së kujtimit që më rijep gaz e hare

Mos më shihni një ditë loti që brenda rrëshqet

Po dëgjomëni urimin që çel si filizi në pranverë

TË FALA NGA VARRI...

Ju përshëndes e ju   bëj të fala juve maskaranjë nga varri im

Juve që nuk më të qetë në varr trupin e  shpirtin tim ,

Juve  hajna që po shkelini mbi gjakun tim e të shokve të mi

Ju q ë nuk keni asnjë pikë turpi, o korruptues në  sy.

Si nuk ju vjenë turp ta shitni idealin tonë për lekë në pazar

Duke vrapuar pas një koci si n jë zagar,

Gjakun dhe je tën unë , o  hajna unë e fala për atdhe e liri

E jo të ma shitësht për para e për një karrige, or dilinxhi.

Po si veproni kështu more ju disa hajdutë duke shit gjakun tonë

Që për liri e vatan ne flijuam jetën e ramë dëshmorë,

Popullin po e shtridhni për çdo ditë si gjiza me tujat opcione

Sa po mundeni po vjedhni e deri në fyt jeni futur në korropcione.

Ej , ju ca “ komandanta” të podrumit që nuk ju pamë në beteja

Sot po na e shitni amanetin tonë për karrigë e për tendera,

Po dëgjojmë se edhe shokët tanë të luftës na i ken i larguar

E ata që na shanë neve kur ne luftonim pozita sot ju keni afruar.

Ju bëj të fala unë dhe shokët e mi juve hajna  të ju kthet kujtesa

Mos na e shitni gjakun dhe eshtrat tona për tuajat intresa,

Pasha besën do të na detyroni të ngritemë nga varrin në këmbë

E kurr në duar tuaja , o hajna popullin e vatani nuk e lëmë.