CIKEL POETIK NGA DHIMITRI KOKAVESHI

RECITAL.

Recitali i zogjve!... 
Vazhdonte
Të tradhëtonte
Bashkësitë pa zgjidhje.

Stalaktitet!...
Lëshojnë lotin përplasës
Prej lartësive
Jashtë mundësive
Kërkojnë shkëndia!...
Diturisë.

MES GURIT.

Udhëtoja, kalldrëmeve?...
Gjeja
flijimet, si në fillimet e tyre
kur lëshoja
gdhëndje, mendimesh?...
Abstraktes
Si braktisjet e shekujve
të lodhura dhe
veshur, ashpërsisë?!...
Qëndronim
me qytetin njerëzit
udhëtonim
përballjeve përpiluar
harresave
Mes gurit të latuar aty
ku hidhej
shtati dhe petku i zbehtësisë
gri!... Mjegullnajat
zbarkonin dhe zgjeronin
shtatin dhe
shtratin e tyre luginës
dhe gurit
lartonin!... Frymëmarrjet tona
bahkëngjiteshin
me ty Itakë!... Pushtuar
shpirtit!...
Nuk mbaja ngjyrat por
ngjarjet
që përpilohej qyteti im
kishte rjedhën!...
E dijes dhe të mendimeve
bashkë!...
Me kujtimet, ngjarjeve mbushur
në plot dëshira
të zjarrta dhe kohët!...
Në riciklim.

FTOHTË

Ftohtë!... Aq ftohtësi
zbrazte
pasioneve te saj?... 
Ironizoja
Si një plastik e zbërthyer
dhe gdhëndur
mendimit?... Zhgryer dhe
Zhgënjyer
ndjenjave, si mes sarkazmave
Hidhur
Si ta zbërtheja dhe
të kërkoja
bukuritë?!...Edhe ato
zbërthyer
luhatjeve... jetës
nuk guxoi!...
Udhëtimet ja rrëfej po!...
Nuk e zgjojnë.