Sadbere Gagica Spahija: DY POEZI

TI NUK JE

Ai që të njoha një natë e një stinë
Ke ngjyrosur flokët me ngyrë vjollcë
Me aromë trëndafilash të ri
Tashmë je nisur si kjo erë
Që udhëve të vargut shushurit
Më ngjan se je fshehur në pyllin e Umbertos
Dhe shrkuan romanin e ri në rrugë
Ti veç po ik nga ky log malli
Pa zhurmë nëpër fjalë
Po jeta i paska më shumë se njëmijë e një net
Në kullën e vetmisë thur ëndrrat e mia
Jashtë fryn erë që s’mund ta ndalë
Pranvera më duket pa lule e ngjyrë
Pa asnjë zog nëpër ketë qiell të hirtë
Koha paska mbetur pa unazë në gisht
Unë jam strukur në guacën time
Dhe pres
Ndoshta do të vish me një yll në dorë?!

ERDHE

Fshehurazi naten vone
Kur po e mbyllja ditarin
Dhe lirikat e shkruara
Me lot dhembjesh
Tani mos ik me
Udhet do t'i ze me shkembinj
Detet me rrjeta
Qiellin me zogj
Do mplakemi ne vargje
Endrrat kur te sosen
Do hap serish dritaren
Te te fus ne fjale
Erdhe nje nate
Kur digjesha ne vetmi
Erdhe
Te ruaj me xhelozi
Si syte e perlotur
Ah keto syte e mi!