Dhimitri Kokaveshi: Dy Poezi

SI NJË TREGIM.

Si një pushtet i të pavarurit
tregim!...
Flladesh afroje 
o joshje
e shpirtit që na përkul
aq ëmbëlsisht
zjarret e tua?...Mundimeve dhe
Meditimeve
na nisin ëndrrat, m’i zgjo
jo humbjeve
as largësive engjëllore përgojuar
mes fantazive
zbrazen... epokat?!...
Humbur
si mes tregimeve e tanishmja!...
Pa veçori
të kuptuarit?... Në perceptime
të zbehta
na krijojnë vizionet?!...
Si intervalet
e afateve maten
largësive
a ka cilësi mbi të mësuarit?...
Mos u lodh dhe
mos më lodh, në tregimin
e largët
të sukseseve të ngrira
mos u rrëfe
as mos më fto mbi hapësirat
E epokave
gërmuar historive të trilluara
Nuk na joshin
as matem... dështimeve
dimërore?…
Një diçiturë diturie e ngrirë
dashurisë
me tepricë, egoizmat?!...
Njejësit
do t’i ndaloj!... Nënkuptimet
i gjej
mbi veçoritë e përpilimeve dhe
teknikave
në riprodhim të ndjenjës?...
Mbi ndjenjat
Dedikuar shpirtin, po ta lë:…
Jo hijeve
aty ku aplikon dhe replikon
nuk matem.
Nuk matem!... Mentaliteteve
dhe mjeshtërive
të pa përshkruara nuk të rrethoj.
Të rrethoj!...
Kuptimeve por jo qëndrimeve
që nuk zgjojnë
besimet?... Mbi pika prehjesh
humbjeve të lodhura
në devijime vrapoje... si meteor
i galaksis
nuk matesh!... Gjithësisë
mbi trajektoret
e shuara abstraktja?... Dhe ajo
redaktuar
mohimeve të gjetura matej
premtimeve
ku veç dyshimet lodhen
përkushtimit!...
Na mohojnë.

SOT ËSHTË DITA NDËRKOMBËTARE E POEZISË.
X
Hëna, mbuluar
sot, qielli?!...
I vranët. 
Stina, e rendomtë
pranvera!...
Na vonohej!... Sërish.

X
Të thata buzët dhe
Energjia e shpirtit
konsumuar
shprehjeve të zbehta
mendimet?... Apati.
Shenjë e cfilitur e jetës.

X
E vonët pranvera
lulet!...
Si rrema të thyera
flladeve
munguar dhe ledhatimi?...
Kohë
e dremitur furtunave!...
Më rrit.

X
Endacake jeta
ajo!...
Kooperonte mendimet
dhe zgjidhjet?....
Nuk i lë kurrë në një ditë.

X
E vështirë përshtatja
udhëve të reja
zvaritej!... Se e vrisnin.
I vrisnin udhët
dhe unë?... Konservatores
shpërfillur
Nuk mund ta mbroj.

X
Vrarë, dashurisë?...
Udhëtonte
veçse!....Farkëtimi i saj
hekur i skuqur
Më digjte!... Në shpirt.