Dhimitri Kokaveshi: NUK E DI

Nuk e di nëse
Ëngjëjt
zërat i parkojnë
psheretimave!...
Lëshuar.

Ti!... Më mungon
i dërgon
Në çdo prani dashurie
fëshfërimat
tejngopjeve, nuk t’i kujtoj
dhe ato, mbeten...
Lënduar.

Lënduar rri dhe
frymoj
Mbi humbjet e fonetikave
Vendosur
Si spirale..., të tendosura
në një vallzim
përcjellës valëve të akustikës
përthithur
Dhe afruar... stuhish?...

Dhe shiu?!...
Më zhvesh, rënkimeve
s’më fal
M’ i mbyt dhe ankimet?...
S' kanë kumbim.

Dhe k'to... kumbime!...
Si vetetimat
rrezatimesh rënduar
mbi devijime
të një melodie... shpirtit!...
Më mungon
o oshetimë e hetuar!...
Hetohesh
kërkimeve kur muzgu
të mbulon!...
Dhe iriton... zgjimet.

Nuk e di.... nëse
Zërat
ëngjejt i parkojnë po ti!...
O fllad i ledhatimit
më zgjon me zërin tënd
Si shtojzovalle!...
Shthurur, haremit sklllavëror.

Sapo t’ afrohen...
epikës
dhe prekjet!... Bukurisë
harruar
mes ëngjejve mbetesh dhe kooperon
lëshim kërkuar!
Ligjero. ... ... ...

X
Bekuar!...Nuk ishim
as qiejt:
Me ne luftonin dhe
turfullonin
marrëzisë?...Shtrëngata
na zbarkonin dhe
vinin pranë
me aq gëzim gëzimet!...
S’u shijonim.