Dhimitri Kokaveshi: NËNË DHE GRUA

Nuk fshihet shpirti
dashurisë
o nënë!.. Dhurohet
Zëri yt!...
Plot ngrohtësi më mbush
mendim
dhe në mjedisi po lidhet
jeta jonë!...
O ndjenjë e fortë, fytyrë
e përkëdhelur
e përkujdesjes së ndezur
Mbi çdo këshill
gjej!... Puthjen tënde
që zgjon
më mbush frymëmarrja
e përkëdheljes
shpirti i thellësisë
më ndrit
bashkë me shkëlqimin tuaj
cila pikturë
e vizaton, prehrin
e nënës
që më rrit?...O shpirti
i përqafuar
Dhimbjes edhe gëzimit
më qendron
ndjenjat, m'i mbani
zgjuar!...
Ky zëri juaj..., cilës "dhuratë"
Në ashpërsi
a matet qiellorja, kaltërsi
me shpirtin Tuaj?!...
Dhuratë mbi dhuratat
jetën na ndan
dhe po më mban
zgjuar
mbi ëmbëlsi, o gjerësi
e ëmbëlsis
dhuratat e tua janë stoli
mbi emocionin
mbuluar ky prehri juaj
falet vetëm!...
Dashurisë, ndër më të madhen
pasuri
dhe shpresën, na lini!...
Zgjuar.

NJË URIM TË PËRZEMËRT, PËR NËNAT!!

NDASI

Lule artificiale të dhuronin
Mes tyre!...
Egzistonte një ndasi.

Sundueset e bukurive vola
Dhe le t’ përkiste vyshkja
Iritimit, ndjenjës së mërzis!

Mes luleve buqet
Buzët,... i afrova.
Jetën, mes tyre e shtjellova.

Nektar,
Pije,... perëndish kërkova
Botës,
Që jetove dhe jetova,...
Përsosmeri!