Kujtim Stojku - FLAMURI YNË

Nga libri "JEHONAT E ZERIT TIM"

Flamur ynë nuk është thjeshtë një copë beze e ngjyrosur,
Ai është simboli i çdo sakrifice, kur martirët vdiqën si me le.
Dhe kur ishin duke dhënë për të fundit herë shpirtin e pasosur,
Amanet linin të valëvitej flamuri i kuq me shqipen dykrenore.

E tash kur valëvitet si dallgë e kuqe, në drejtim të qiellit
Dëshmitar’ i mijëra ëndrrave dhe i sakrificave, shekullore
Si në Torvioll kur valëvitej i njomur me gjak, para Gjergjit
Na behet zemra mal nga krenaria për bijtë e tokës arbërore.

Dëshmitar’ i gjallë, i bubullimave e thirrjeve të luftëtarëve
Që për ty flamur përqafonin çdo lloj vdekjeje, pa ngurrim,
Sot valëvitesh në qiell, simbol madhështor i gjithë shqiptarëve,
Valëvitesh krenar, me shqipen e zezë dykrenore të kombit tim.

Shqipja është zog i bekuar prej Zotit, që premton të ardhmen,
Se vetëm nën këtë flamur shpaloset forca vitale e kombit,
Se kjo ngjyrë është gjaku dhe jeta, që përballon të tashmen,
Kur ne lindim e vdesim me këtë flamur të pavdekshëm tonin.