Musa Jopulli - Pak diplomaci

(cikli nëntorianët e 2016-tës)

Aty ku "politikë e fé kacafytën”, ai vend ka pësuar gjithëherë tragjedi !

Kombi ynë ka vetëm një rrugë, atë të evropianizimit, siq është vetë ndër të parët e Evropës.
Pak diplomaci …
...në rishqyrtim të bisedimeve me Serbinë dhe Turqinë e Erdoganit, “përsonazh asimetrik”, nesër mund të jetë vonë që popullit shqiptar do t'i kushtojë shtrenjtë.
Element tjetër, nga kjo pak dipolmaci, është “virusi fé” në përqarje të kombit tonë.

Do ta kisha parë vdekjën
E jo përqarjën
N'emër të fesë
Natë e errtë e pafundme
Do të jetë Arbëria jonë
Skenar që sillet e gatuhet
Në politikën e fërrtarit
Shpirtëzi e tyre vjellë helmë
Djallizmë kundër popullit shqiptar …

...ndaj, n'urtësinë më të madhe kërkohet ide në dalje të kësaj gjendjeje të pakuptimtë.
Jo veq, disa “analistë” të ashtuquajtur “parashikues”, thua se e kanë “shkopin magjike” e që gulfatën nga lakmi vetiake të tërhiqën kokë-ulur!
Krerët e partive politike, ashpërsia e të cilëve ka qëllim “pushtetarin” e jo synime për t'ardhmën e vendit, le të pushojnë të marrshëm .

Krye-Kokë dështim, një vënd me ofendime mes vete nuk ia ka arritur të ketë paqë e udhëtim të mirë ekonomik, shëndetësor e kulturor deri më sot, e as pas sotit!
Në këtë kohë të “turbullimeve ndërkombëtare”, populli shqiptar duhet të ketë shumë kujdes.

Zgjimi i mirë , me ide të mira është ardhmëria e Atdheut tonë !

musa.jupolli, nëntorianët e 2016-tës
_____________________________________________

Nazmi Rudari

Atdheu është guri më i rënd i Musës në këtë moment. E njohë këtë përplasje të mbrendshme dhe këtë merakosje reale të kohës sonë. Njerëzit i zë përfundi gjithnjë ajo, që mundohen më mish e më shpirt ta ndihmojnë, por nuk i vret, i forcon në secilën përpjekje për t´i mundur kundërshtarët e atdheut dhe për të mos e lënë të përmbyset asnjëherë. Në këtë përditshmëri të përditshëm e shoh krijuesin, intelektualin dhe atdhetarin Musa, i nderuari poet i Mesianës, “ Prandaj të them o Musa! E kuptoj shumë mirë si ndihesh kur qendron përballë asaj që të ka zhgënjyer dhe ke frikë mos po të zhgënjejnë edhe më e po të përmbysin jo ty po ëndrrën dhe rritën, atdheun pra. Dhe nuk je i vetëm në këtë merakosje. Kjo merakosje është e të gjitha pendave dhe mendjeve të ndritura. Mirë je përmbajtur por ngushëllim të plot nuk ka askush sepse askund nuk ka garanci te sigurt ardhmëria, por shqiptaria ka shumë anije të forta që mund t´i bartin jashtë rreziqeve trashëgimtarinë tonë...por jo pa mund dhe sakrificë të vërtet, dhe jo pa bashkim real e te fuqishëm. Kur je jashtë atdheut je shumëfish i mohuar dhe i pamundur për te kontribuar si duhet dhe sa duhet prandaj gjithnjë preket ndërdija dhe vetëdija. Kështu janë të dënuar gjithë krijuesit e njëmend dhe të mëdhenj ku kemi dëshirë të na rreshtoj vepra...E njoh mirë atë kanosje të cilën me shekuj e bartim si gjarprin në gji dhe kafshimet tinëzare, përçarëse e ndarëse edhe të parealizuara kurrë pos vetëm si synim ta dëmtonin lirinë dhe atdheun tonë. Dhe prandaj më dukët shumë e natyrshme edhe thirrja jote jetësoro artistiko jetike. – Asgjë para Atdheut!