SHPIFËSI PUSHTETOR QË I PRIN TURMËS
DHE EDUKIMI PËR TË VËRTETËN
DHE EDUKIMI PËR TË VËRTETËN
1.
Shpifësi pushtetor i prin një turme perverse. Duke përhapur mosbesim, dyshim, dëshpërim dhe pesimizëm, kjo do të thotë: si ta ndjesh edhe njëherë gëzimin e humbur që e kishe deri dje me shokun, me fqinjin, me bashkëpunëtorin, me mikun, të cilin e ke hedhur e gjuajtur anash për NJË INTERES PUSHTETOR, apo, për ta mbrojtur egërsisht këtë privilegj, duke përdorë mjetet nga më të paskrupulltat të shpifjes, gënjeshtrës dhe mashtrimit. Krijohen DY BLLOQE turmash pa fre: njëra që NDIEN KËNAQËSI duke folur e dëgjuar akuza për dyshime, krime, të këqija, të liga ndaj Palës Tjetër.
Nuk ka ka çoroditje më të neveritshme, se kur Njëra Palë PËRJETON KËNAQËSI, duke e përjetuar perversitetin e tillë emocional! Shpifësi Pushtetor që i prin turmës së tillë perverse, mendon se është I PAPREKSHËM, kur i godet të tjerët, se vartësit e tij dhe ithtarët e tij, nuk arrin t'i prekë asnjë dorë, duke përhapur e duke mos parë vlera tek fqinjësia, miqësia, suksesi, tek Të Tjerët që Mendojnë Ndryshe, që Besojnë Ndryshe, a që jetojnë në Një Mjedis Tjetër (rural, urban apo krahinor), apo pse Njëri gjendet i privilegjuar me punështeti e tjetri, i papuni, është I DYSHIMTË. I dënuar trefish: nga shpifja, nga papunësia dhe nga shoqëria a miku! Shoqëritë jodemokratike përhapin gënjeshtrën si të ishin raporte mes robit dhe skllavopronarit.
Shpifësi pushtetor i prin një turme perverse. Duke përhapur mosbesim, dyshim, dëshpërim dhe pesimizëm, kjo do të thotë: si ta ndjesh edhe njëherë gëzimin e humbur që e kishe deri dje me shokun, me fqinjin, me bashkëpunëtorin, me mikun, të cilin e ke hedhur e gjuajtur anash për NJË INTERES PUSHTETOR, apo, për ta mbrojtur egërsisht këtë privilegj, duke përdorë mjetet nga më të paskrupulltat të shpifjes, gënjeshtrës dhe mashtrimit. Krijohen DY BLLOQE turmash pa fre: njëra që NDIEN KËNAQËSI duke folur e dëgjuar akuza për dyshime, krime, të këqija, të liga ndaj Palës Tjetër.
Nuk ka ka çoroditje më të neveritshme, se kur Njëra Palë PËRJETON KËNAQËSI, duke e përjetuar perversitetin e tillë emocional! Shpifësi Pushtetor që i prin turmës së tillë perverse, mendon se është I PAPREKSHËM, kur i godet të tjerët, se vartësit e tij dhe ithtarët e tij, nuk arrin t'i prekë asnjë dorë, duke përhapur e duke mos parë vlera tek fqinjësia, miqësia, suksesi, tek Të Tjerët që Mendojnë Ndryshe, që Besojnë Ndryshe, a që jetojnë në Një Mjedis Tjetër (rural, urban apo krahinor), apo pse Njëri gjendet i privilegjuar me punështeti e tjetri, i papuni, është I DYSHIMTË. I dënuar trefish: nga shpifja, nga papunësia dhe nga shoqëria a miku! Shoqëritë jodemokratike përhapin gënjeshtrën si të ishin raporte mes robit dhe skllavopronarit.
2.
Njeriu i Tillë Shpifës, SOT, përhap dyshimin kudo e për çka do, shikon vetëm të keqen në gjithçka, humb secilin kontakt me solidarësinë njerëzore, me humanizmin, me mirëkuptimin dhe me shpresën. "Shpifja është religjion i robërve dhe sunduesve autokratë. E vërteta është Perëndia e njeriut të lirë", thoshte një shkrimtar rus... Edukimi për të vërtetën, është themel i ecjes përpara. Sigurisht, ky edukim e do shqiptimin e të vërtetës sipas rrethanave, kohës, hapësirës, dhe sidomos sipas peshës së situatave të ndjeshme, të ndërliqshme... Nganjëherë varet se SI E THUA TË VËRTETËN... E pra, si! E, po ia mësyve ta flasësh të vërtetën, dhe të luftosh për të, atëherë ke hyrë nëpër shumë fusha të minuara. “Ta flasësh të vërtetën në mënyrë të sinqertë, përbën aventurën më të madhe”, do të shprehej shkrimtari i madh zviceran me renome botërore Friedrich Dürrenmatt.
A zgjidhen me nervozizëm dhe me zemërim të pakontrolluar këto plagë shoqërore? A zgjidhen, duke u hedhur me tërbim kundër shpifësit të tillë? Jo. Njeriu i zemëruar, së pari, e ka për obligim ta frenojë gjuhën e tij ndaj malcimit të plagës, e cila kërkon shërim. Kjo nuk do të thotë se po kërkohet që ti ta arsyetosh të keqen, shpifjen, ligësinë tek Tjetri a tek Froni Pushtetor. Jo. Por luftojeni atë me mjete njerëzore, kund e kund me mjete të lejueshme shoqërore etj. Më e pëlqyeshmja do të ishte sikur të zhvillohej EDUKIMI I TË VËRTETËS, solidarësisë, humanizmit, miqësisë, bashkëpunimit dhe komunikimit, sepse kështu E LIROJMË shoqërinë tonë nga prangat e tilla robëruese.
Njeriu i Tillë Shpifës, SOT, përhap dyshimin kudo e për çka do, shikon vetëm të keqen në gjithçka, humb secilin kontakt me solidarësinë njerëzore, me humanizmin, me mirëkuptimin dhe me shpresën. "Shpifja është religjion i robërve dhe sunduesve autokratë. E vërteta është Perëndia e njeriut të lirë", thoshte një shkrimtar rus... Edukimi për të vërtetën, është themel i ecjes përpara. Sigurisht, ky edukim e do shqiptimin e të vërtetës sipas rrethanave, kohës, hapësirës, dhe sidomos sipas peshës së situatave të ndjeshme, të ndërliqshme... Nganjëherë varet se SI E THUA TË VËRTETËN... E pra, si! E, po ia mësyve ta flasësh të vërtetën, dhe të luftosh për të, atëherë ke hyrë nëpër shumë fusha të minuara. “Ta flasësh të vërtetën në mënyrë të sinqertë, përbën aventurën më të madhe”, do të shprehej shkrimtari i madh zviceran me renome botërore Friedrich Dürrenmatt.
A zgjidhen me nervozizëm dhe me zemërim të pakontrolluar këto plagë shoqërore? A zgjidhen, duke u hedhur me tërbim kundër shpifësit të tillë? Jo. Njeriu i zemëruar, së pari, e ka për obligim ta frenojë gjuhën e tij ndaj malcimit të plagës, e cila kërkon shërim. Kjo nuk do të thotë se po kërkohet që ti ta arsyetosh të keqen, shpifjen, ligësinë tek Tjetri a tek Froni Pushtetor. Jo. Por luftojeni atë me mjete njerëzore, kund e kund me mjete të lejueshme shoqërore etj. Më e pëlqyeshmja do të ishte sikur të zhvillohej EDUKIMI I TË VËRTETËS, solidarësisë, humanizmit, miqësisë, bashkëpunimit dhe komunikimit, sepse kështu E LIROJMË shoqërinë tonë nga prangat e tilla robëruese.
1. SHPIFËSI PUSHTETOR QË I PRIN TURMËS
DHE EDUKIMI PËR TË VËRTETËN
(Çaste shkrimi: karakteret IV), 3
(Çaste shkrimi: karakteret IV), 3
1.
Shpifësi pushtetor i prin një turme perverse. Duke përhapur mosbesim, dyshim, dëshpërim dhe pesimizëm, kjo do të thotë: si ta ndjesh edhe njëherë gëzimin e humbur që e kishe deri dje me shokun, me fqinjin, me bashkëpunëtorin, me mikun, të cilin e ke hedhur e gjuajtur anash për NJË INTERES PUSHTETOR, apo, për ta mbrojtur egërsisht këtë privilegj, duke përdorë mjetet nga më të paskrupulltat të shpifjes, gënjeshtrës dhe mashtrimit. Krijohen DY BLLOQE turmash pa fre: njëra që NDIEN KËNAQËSI duke folur e dëgjuar akuza për dyshime, krime, të këqija, të liga ndaj Palës Tjetër.
Nuk ka ka çoroditje më të neveritshme, se kur Njëra Palë PËRJETON KËNAQËSI, duke e përjetuar perversitetin e tillë emocional! Shpifësi Pushtetor që i prin turmës së tillë perverse, mendon se është I PAPREKSHËM, kur i godet të tjerët, se vartësit e tij dhe ithtarët e tij, nuk arrin t'i prekë asnjë dorë, duke përhapur e duke mos parë vlera tek fqinjësia, miqësia, suksesi, tek Të Tjerët që Mendojnë Ndryshe, që Besojnë Ndryshe, a që jetojnë në Një Mjedis Tjetër (rural, urban apo krahinor), apo pse Njëri gjendet i privilegjuar me punështeti e tjetri, i papuni, është I DYSHIMTË. I dënuar trefish: nga shpifja, nga papunësia dhe nga shoqëria a miku! Shoqëritë jodemokratike përhapin gënjeshtrën si të ishin raporte mes robit dhe skllavopronarit.
Shpifësi pushtetor i prin një turme perverse. Duke përhapur mosbesim, dyshim, dëshpërim dhe pesimizëm, kjo do të thotë: si ta ndjesh edhe njëherë gëzimin e humbur që e kishe deri dje me shokun, me fqinjin, me bashkëpunëtorin, me mikun, të cilin e ke hedhur e gjuajtur anash për NJË INTERES PUSHTETOR, apo, për ta mbrojtur egërsisht këtë privilegj, duke përdorë mjetet nga më të paskrupulltat të shpifjes, gënjeshtrës dhe mashtrimit. Krijohen DY BLLOQE turmash pa fre: njëra që NDIEN KËNAQËSI duke folur e dëgjuar akuza për dyshime, krime, të këqija, të liga ndaj Palës Tjetër.
Nuk ka ka çoroditje më të neveritshme, se kur Njëra Palë PËRJETON KËNAQËSI, duke e përjetuar perversitetin e tillë emocional! Shpifësi Pushtetor që i prin turmës së tillë perverse, mendon se është I PAPREKSHËM, kur i godet të tjerët, se vartësit e tij dhe ithtarët e tij, nuk arrin t'i prekë asnjë dorë, duke përhapur e duke mos parë vlera tek fqinjësia, miqësia, suksesi, tek Të Tjerët që Mendojnë Ndryshe, që Besojnë Ndryshe, a që jetojnë në Një Mjedis Tjetër (rural, urban apo krahinor), apo pse Njëri gjendet i privilegjuar me punështeti e tjetri, i papuni, është I DYSHIMTË. I dënuar trefish: nga shpifja, nga papunësia dhe nga shoqëria a miku! Shoqëritë jodemokratike përhapin gënjeshtrën si të ishin raporte mes robit dhe skllavopronarit.
2.
Njeriu i Tillë Shpifës, SOT, përhap dyshimin kudo e për çka do, shikon vetëm të keqen në gjithçka, humb secilin kontakt me solidarësinë njerëzore, me humanizmin, me mirëkuptimin dhe me shpresën. "Shpifja është religjion i robërve dhe sunduesve autokratë. E vërteta është Perëndia e njeriut të lirë", thoshte një shkrimtar rus... Edukimi për të vërtetën, është themel i ecjes përpara. Sigurisht, ky edukim e do shqiptimin e të vërtetës sipas rrethanave, kohës, hapësirës, dhe sidomos sipas peshës së situatave të ndjeshme, të ndërliqshme... Nganjëherë varet se SI E THUA TË VËRTETËN... E pra, si! E, po ia mësyve ta flasësh të vërtetën, dhe të luftosh për të, atëherë ke hyrë nëpër shumë fusha të minuara. “Ta flasësh të vërtetën në mënyrë të sinqertë, përbën aventurën më të madhe”, do të shprehej shkrimtari i madh zviceran me renome botërore Friedrich Dürrenmatt.
A zgjidhen me nervozizëm dhe me zemërim të pakontrolluar këto plagë shoqërore? A zgjidhen, duke u hedhur me tërbim kundër shpifësit të tillë? Jo. Njeriu i zemëruar, së pari, e ka për obligim ta frenojë gjuhën e tij ndaj malcimit të plagës, e cila kërkon shërim. Kjo nuk do të thotë se po kërkohet që ti ta arsyetosh të keqen, shpifjen, ligësinë tek Tjetri a tek Froni Pushtetor. Jo. Por luftojeni atë me mjete njerëzore, kund e kund me mjete të lejueshme shoqërore etj. Më e pëlqyeshmja do të ishte sikur të zhvillohej EDUKIMI I TË VËRTETËS, solidarësisë, humanizmit, miqësisë, bashkëpunimit dhe komunikimit, sepse kështu E LIROJMË shoqërinë tonë nga prangat e tilla robëruese.
Njeriu i Tillë Shpifës, SOT, përhap dyshimin kudo e për çka do, shikon vetëm të keqen në gjithçka, humb secilin kontakt me solidarësinë njerëzore, me humanizmin, me mirëkuptimin dhe me shpresën. "Shpifja është religjion i robërve dhe sunduesve autokratë. E vërteta është Perëndia e njeriut të lirë", thoshte një shkrimtar rus... Edukimi për të vërtetën, është themel i ecjes përpara. Sigurisht, ky edukim e do shqiptimin e të vërtetës sipas rrethanave, kohës, hapësirës, dhe sidomos sipas peshës së situatave të ndjeshme, të ndërliqshme... Nganjëherë varet se SI E THUA TË VËRTETËN... E pra, si! E, po ia mësyve ta flasësh të vërtetën, dhe të luftosh për të, atëherë ke hyrë nëpër shumë fusha të minuara. “Ta flasësh të vërtetën në mënyrë të sinqertë, përbën aventurën më të madhe”, do të shprehej shkrimtari i madh zviceran me renome botërore Friedrich Dürrenmatt.
A zgjidhen me nervozizëm dhe me zemërim të pakontrolluar këto plagë shoqërore? A zgjidhen, duke u hedhur me tërbim kundër shpifësit të tillë? Jo. Njeriu i zemëruar, së pari, e ka për obligim ta frenojë gjuhën e tij ndaj malcimit të plagës, e cila kërkon shërim. Kjo nuk do të thotë se po kërkohet që ti ta arsyetosh të keqen, shpifjen, ligësinë tek Tjetri a tek Froni Pushtetor. Jo. Por luftojeni atë me mjete njerëzore, kund e kund me mjete të lejueshme shoqërore etj. Më e pëlqyeshmja do të ishte sikur të zhvillohej EDUKIMI I TË VËRTETËS, solidarësisë, humanizmit, miqësisë, bashkëpunimit dhe komunikimit, sepse kështu E LIROJMË shoqërinë tonë nga prangat e tilla robëruese.
Shpifësi pushtetor i prin një turme perverse. Duke përhapur mosbesim, dyshim, dëshpërim dhe pesimizëm, kjo do të thotë: si ta ndjesh edhe njëherë gëzimin e humbur që e kishe deri dje me shokun, me fqinjin, me bashkëpunëtorin, me mikun, të cilin e ke hedhur e gjuajtur anash për NJË INTERES PUSHTETOR, apo, për ta mbrojtur egërsisht këtë privilegj, duke përdorë mjetet nga më të paskrupulltat të shpifjes, gënjeshtrës dhe mashtrimit. Krijohen DY BLLOQE turmash pa fre: njëra që NDIEN KËNAQËSI duke folur e dëgjuar akuza për dyshime, krime, të këqija, të liga ndaj Palës Tjetër.
Nuk ka ka çoroditje më të neveritshme, se kur Njëra Palë PËRJETON KËNAQËSI, duke e përjetuar perversitetin e tillë emocional! Shpifësi Pushtetor që i prin turmës së tillë perverse, mendon se është I PAPREKSHËM, kur i godet të tjerët, se vartësit e tij dhe ithtarët e tij, nuk arrin t'i prekë asnjë dorë, duke përhapur e duke mos parë vlera tek fqinjësia, miqësia, suksesi, tek Të Tjerët që Mendojnë Ndryshe, që Besojnë Ndryshe, a që jetojnë në Një Mjedis Tjetër (rural, urban apo krahinor), apo pse Njëri gjendet i privilegjuar me punështeti e tjetri, i papuni, është I DYSHIMTË. I dënuar trefish: nga shpifja, nga papunësia dhe nga shoqëria a miku! Shoqëritë jodemokratike përhapin gënjeshtrën si të ishin raporte mes robit dhe skllavopronarit.
Nuk ka ka çoroditje më të neveritshme, se kur Njëra Palë PËRJETON KËNAQËSI, duke e përjetuar perversitetin e tillë emocional! Shpifësi Pushtetor që i prin turmës së tillë perverse, mendon se është I PAPREKSHËM, kur i godet të tjerët, se vartësit e tij dhe ithtarët e tij, nuk arrin t'i prekë asnjë dorë, duke përhapur e duke mos parë vlera tek fqinjësia, miqësia, suksesi, tek Të Tjerët që Mendojnë Ndryshe, që Besojnë Ndryshe, a që jetojnë në Një Mjedis Tjetër (rural, urban apo krahinor), apo pse Njëri gjendet i privilegjuar me punështeti e tjetri, i papuni, është I DYSHIMTË. I dënuar trefish: nga shpifja, nga papunësia dhe nga shoqëria a miku! Shoqëritë jodemokratike përhapin gënjeshtrën si të ishin raporte mes robit dhe skllavopronarit.
2.
Njeriu i Tillë Shpifës, SOT, përhap dyshimin kudo e për çka do, shikon vetëm të keqen në gjithçka, humb secilin kontakt me solidarësinë njerëzore, me humanizmin, me mirëkuptimin dhe me shpresën. "Shpifja është religjion i robërve dhe sunduesve autokratë. E vërteta është Perëndia e njeriut të lirë", thoshte një shkrimtar rus... Edukimi për të vërtetën, është themel i ecjes përpara. Sigurisht, ky edukim e do shqiptimin e të vërtetës sipas rrethanave, kohës, hapësirës, dhe sidomos sipas peshës së situatave të ndjeshme, të ndërliqshme... Nganjëherë varet se SI E THUA TË VËRTETËN... E pra, si! E, po ia mësyve ta flasësh të vërtetën, dhe të luftosh për të, atëherë ke hyrë nëpër shumë fusha të minuara. “Ta flasësh të vërtetën në mënyrë të sinqertë, përbën aventurën më të madhe”, do të shprehej shkrimtari i madh zviceran me renome botërore Friedrich Dürrenmatt.
A zgjidhen me nervozizëm dhe me zemërim të pakontrolluar këto plagë shoqërore? A zgjidhen, duke u hedhur me tërbim kundër shpifësit të tillë? Jo. Njeriu i zemëruar, së pari, e ka për obligim ta frenojë gjuhën e tij ndaj malcimit të plagës, e cila kërkon shërim. Kjo nuk do të thotë se po kërkohet që ti ta arsyetosh të keqen, shpifjen, ligësinë tek Tjetri a tek Froni Pushtetor. Jo. Por luftojeni atë me mjete njerëzore, kund e kund me mjete të lejueshme shoqërore etj. Më e pëlqyeshmja do të ishte sikur të zhvillohej EDUKIMI I TË VËRTETËS, solidarësisë, humanizmit, miqësisë, bashkëpunimit dhe komunikimit, sepse kështu E LIROJMË shoqërinë tonë nga prangat e tilla robëruese.
Njeriu i Tillë Shpifës, SOT, përhap dyshimin kudo e për çka do, shikon vetëm të keqen në gjithçka, humb secilin kontakt me solidarësinë njerëzore, me humanizmin, me mirëkuptimin dhe me shpresën. "Shpifja është religjion i robërve dhe sunduesve autokratë. E vërteta është Perëndia e njeriut të lirë", thoshte një shkrimtar rus... Edukimi për të vërtetën, është themel i ecjes përpara. Sigurisht, ky edukim e do shqiptimin e të vërtetës sipas rrethanave, kohës, hapësirës, dhe sidomos sipas peshës së situatave të ndjeshme, të ndërliqshme... Nganjëherë varet se SI E THUA TË VËRTETËN... E pra, si! E, po ia mësyve ta flasësh të vërtetën, dhe të luftosh për të, atëherë ke hyrë nëpër shumë fusha të minuara. “Ta flasësh të vërtetën në mënyrë të sinqertë, përbën aventurën më të madhe”, do të shprehej shkrimtari i madh zviceran me renome botërore Friedrich Dürrenmatt.
A zgjidhen me nervozizëm dhe me zemërim të pakontrolluar këto plagë shoqërore? A zgjidhen, duke u hedhur me tërbim kundër shpifësit të tillë? Jo. Njeriu i zemëruar, së pari, e ka për obligim ta frenojë gjuhën e tij ndaj malcimit të plagës, e cila kërkon shërim. Kjo nuk do të thotë se po kërkohet që ti ta arsyetosh të keqen, shpifjen, ligësinë tek Tjetri a tek Froni Pushtetor. Jo. Por luftojeni atë me mjete njerëzore, kund e kund me mjete të lejueshme shoqërore etj. Më e pëlqyeshmja do të ishte sikur të zhvillohej EDUKIMI I TË VËRTETËS, solidarësisë, humanizmit, miqësisë, bashkëpunimit dhe komunikimit, sepse kështu E LIROJMË shoqërinë tonë nga prangat e tilla robëruese.
0 comments:
Post a Comment