Çdo ditë një notë dhimbjeje me troket në shpirt. Penë e flakshme që derdhë ngjyrë dhimbjeje, « helmuar » nga politikë ditore, notësim i kësaj bukurie mbytur deri në fyt !Atdheu im, të shoh si lumë me rrezze dielli, po shpresa ime po venitet si lule e këputur në moshë të re .
O Atdhe, më thuaj se një ditë kjo politikë nuk do të ketë shansë të gënjejë në shkatrim të bukurisë sate.
Orfelina e shpirtit tim, e shpirtërave të mërgatës, e di se kur ta përmendi emrin MËRGATË , zemra të coptohet si nënës kur ia ndajnë fëmiun !
O Atdhe, kam dhimbje, pasiqë të dua, po aq më brengë jetoj nga të lexuarat e çdo ditshme me informata shkatrruese !
Më fal Atdhe , më fal o Nënë n’emër të MËRGATËS së lërë nepër rrugët e botës me njëmijë halle … ku as lot , as fjalë nuk shëron shpirtart e tyre deri sa nuk ta shohim një buzëqeshje në pritje të fëmijëve tu në prehrin tënd të ngrohtë praj NËNE !
0 comments:
Post a Comment