Ramiz Kuqi: Cilkli Poetik "PARA MUZGUT"

KODE SEKRETE

Nëpër korridore kuvendarësh
Si një trung pa gjethe
Si në guacë deti
Pyll i mbyllur për diell
Hije të ftohta
Larg lumnia
Kode sekrete
Për gishtërinj sekret
Biem në gjumë
Me ëndrra sekrete
Gjuhë sekrete
Bëjmë dashuri sekrete
Dorë e fshehur
Që vret sekret
Gjyqe sekrete
Zot
Sa sekrete ka
Në Ferr?

PARA MUZGUT

Deshta t’i prek rrezet tua të arta
Tërë shkëlqim mbi det o diell

Si në një pikturë shtrije ngjyrat tua
Fërfëritëshe pa brushë si piktori në atelie

Në perëndim retë sa dolën nga gëzhojë e vjetër
Në një hapësirë të pafund ç’u puthën në qiell

Unë kërkoja fjalën sonte të të fus nē varg
Tē mē merr gjumi si lundrimi i anijës nëpër dallgë

Tek çante valët me tallaz e gjoks deri në breg
Për t’i hapur udhë lundrimit shteg më shteg

SHQIPËRI

Ti je zemra e një kombi të ndarë
Në Konferencat e Londrës Berlinit
Që të ndanë nga trupi si një copë mishi
Nga atdheu i kërrusur në mjerim
Je fjala më e ëmbël për vargun e poetit
Më e madhe se turpi i maskarenjve
Në të dy anët e kufinjve
Që nuk dinë cka është dhimbja
E fëmijës që ka hapur krahët të vij
Tek Ti nënë e nëntë këngëve
Ti je zemra e një kombi të ndarë
Në copëza hartash Ballkani
Që si lumenj të pakukshëm
Që bashkojnë ura me brigje
Shqipëri!