Prend Buzhala: FREDREIK RRESHPJA, NË VEND TË HOMAZHIT NË 77-VJETORIN E LINDJES TË DËBUEMIT

Tëmir u pafshim, Kosovë! Ne mbetëm pa atdhe!
Si era e madhe, si zogjtë shtegtarë,
Endemi kaltërsive
Mes ujnave të hueja, pa shpi, pa shpresë, pa cak
(E megjithatë na thonë që vemi ndër shpijat tona)
Heu! Po atje s’na pret askush. Nuk kemi
As të gjallë, as të vdekun atje
Tëmir u pafshim, Kosovë! Ne mbetëm pa atdhe
Rrotullohen valët e detit. Pulëbardhat e vonueme
Si andrra të hueja, zbresin mbi direkë
Hesht nata e Mesdheut!
O! Po ku do të sosemi ne të mjerët pa atdhe?
Qytetet turke ja ku po duken larg
Askush s’na prêt atje;
Askush s’na njeh atje,
Vec në një gur të ftohtë, Ali Pasha që fle
Dhe na kujton plaku që s’jemi pa atdhe
Ne kemi qiellin tonë,
Dheun tonë,
Malet, kangët dhe të vdekunit tanë
Ani se zemrat tona mbetën gërmadhë
Dhe mes gërmadhave vete e vjen pikëllimi
Një ditë do të jenë tonat
Kasollet, përmendoret
Heronjt’ që anmiku na i ka rivra
Ne na dëbuen nga vatrat tona, po nuk na i marrin dot
As këngët, as të nesërmen
As të vdekurit tanë
O Ali Pasha!
(...)
"Nëpër portat e partive rrinë komunistët e djeshëm.
Më mësojnë mua kush është Marksi.
Nëpër emblema aty-këtu,
bronxi i thyer i Enverit shfaqet.
Komunistët e djeshëm,
me tituj të fituar në luftën e klasave,
më mësojnë mua ç’do të thotë disidencë
më mësojnë mua ç’janë prangat.”
DEKLARATË SHTYPI
Skllevër mosmirënjohës, ju deri dje
Te këmbët e diktatorit jeni shtrirë,
Dhe më keni quajtur mua skandaloz
Për fjalën time të lirë.
Enveri lëshonte urdhër-vdekje
Por prangat m'i keni vënë ju
Tani shkruani për mua parrulla nëpër gazeta
Dhe i varni si prangat nëpër mure
Skllevër mosmirënjohës dhe të marrë
Kope hipokritësh servilë,
Unë muret dhe prangat ii pështyj,
unë kam lindur skandaloz dhe i lirë.
****************
****************
(Frederik Rreshpja (i lindur në Shkodër më 19 korrik 1940 – 17 shkurt 2006)), nën regjimin komunist shqiptar, vuajti 17 vite burg politik. Më 1967 botoi librin e parë poetik „Rapsodi shqiptare“. Pasi doli nga burgu, botoj vëllimet “Erdhi ora të vdes përseri“ - 1994, „Lirika të zgjedhura“ - 1996, përmbledhje kjo që u shpall më e mira për vitin përkatës, si dhe vëllimin me poezi “Në vetmi“ që u botua në vitin 2004, i cili ia solli titullin –poet i vitit 2004. Poezi për të dëbuarit nga Kosova shkroi që në vitet '60. Më 1975 në Prishtinë u botua libri poetik "Enise, Enise" nga Ndёrmarrja gazetare, botuese e grafike “Rilindja”.