S'e takoj më poetin e Sharrit
Dhimbja mbi varg bie
Si ky shi
Që mbush udhët
Si me lot
I Urti i Fjalës ka vajtur
Te Përroi i Cucës
Mes yjesh është lartësuar
Në qiellin e kuqrremtë
Me Sharrin flet
Dhimbja mbi varg bie
Si ky shi
Që mbush udhët
Si me lot
I Urti i Fjalës ka vajtur
Te Përroi i Cucës
Mes yjesh është lartësuar
Në qiellin e kuqrremtë
Me Sharrin flet
Te Kodra e Diellit...
NJË NATË
E bukura natë me shumë sy
E sogjova qiellin yjet me dashuri
Cdo tingull që vinte si jehonë nga larg
Unë shkruaja vargun më të bukur në poezi
E sogjova qiellin yjet me dashuri
Cdo tingull që vinte si jehonë nga larg
Unë shkruaja vargun më të bukur në poezi
Shtrirë mbi laurë shtrunga mbushur plot
Vallen e një stine ëndërr nëpër net
Vallë sa shpejt ikin orët e lirikës me shi
Një kujtim në ballinë libri heshtjes i flet
Vallen e një stine ëndërr nëpër net
Vallë sa shpejt ikin orët e lirikës me shi
Një kujtim në ballinë libri heshtjes i flet
E bukura natë me shumë sy !
SA HERË DESHTA
Të kapërcej lumin e mallit
Dallgët
Ma hoqën vigun
Matanë bregut
U derdh
Një lot nëpër fjalë
Dallgët
Ma hoqën vigun
Matanë bregut
U derdh
Një lot nëpër fjalë
Sa herë deshta...
SHARRIT
Mos ia vidhni vargjet e bukura
Atë kurorë mbi male si pikturë
Shpirtin
Mos ia lëndoni me ato gurthyes
Në cdo lis
Është një gjurmë zhgune me gjak
Mburojë e lirisë dje
Kohën e vrasin uzurpatorët
Plangprishët e ujëvarës
Lumit të shekujve
Ia marrin freskinë luleve
C'është kjo farë e njerëzve
Që nuk ngjajnë në njerëz?!
Atë kurorë mbi male si pikturë
Shpirtin
Mos ia lëndoni me ato gurthyes
Në cdo lis
Është një gjurmë zhgune me gjak
Mburojë e lirisë dje
Kohën e vrasin uzurpatorët
Plangprishët e ujëvarës
Lumit të shekujve
Ia marrin freskinë luleve
C'është kjo farë e njerëzve
Që nuk ngjajnë në njerëz?!
TË MOS ISHTE
Zogu
Çfarë do të bënte pranvera
Ç'aromë do të kishte lulja
Në kopshtin e trëndafilave
Te mos ishe ti mallë
Nata do të rrinte në gjumē
Tē pafund
Shiu
S'do bëhej kurrë metaforë
Ç'kuptim
Do të kishte fjala
Mes rreshtave pa frymē
Të mos ishte...
Çfarë do të bënte pranvera
Ç'aromë do të kishte lulja
Në kopshtin e trëndafilave
Te mos ishe ti mallë
Nata do të rrinte në gjumē
Tē pafund
Shiu
S'do bëhej kurrë metaforë
Ç'kuptim
Do të kishte fjala
Mes rreshtave pa frymē
Të mos ishte...
SHËNGJIN
Do vij sërish do vij
Ta sjell poemën e re për Ty
Të ulem mbi gurët e shkëmbinjve
Natën vonë
Të flas me qiellin hënën
Udhëve të bredh me një gotë verë
Buzëqeshur të më zë gjumi
Mbi sytë tu rreze dielli
Të këndoj
Për stuhitë e detit dallgët
Dashuritë tinëzare puthjet e valëve
Ëndërrimet e pafund
Të detit me shumë sy
Zjarrin e pashuar mallin
Nëpër vargje lirike
Shëngjin...
Ta sjell poemën e re për Ty
Të ulem mbi gurët e shkëmbinjve
Natën vonë
Të flas me qiellin hënën
Udhëve të bredh me një gotë verë
Buzëqeshur të më zë gjumi
Mbi sytë tu rreze dielli
Të këndoj
Për stuhitë e detit dallgët
Dashuritë tinëzare puthjet e valëve
Ëndërrimet e pafund
Të detit me shumë sy
Zjarrin e pashuar mallin
Nëpër vargje lirike
Shëngjin...
0 comments:
Post a Comment