Ramiz Kuqi: Cikël Poetik

FUNDPRILL

Po shtrydhet stina me erë
Të egër sec fryn me tufan
Nga ball i gurit të nxjerr
Edhe një pikë me lot

Paqen e deshta në fjalë e dashuri
Në Atdheun me kroje e liqene
Kur malet mbushën me gjethe të reja
Të vargëzoj për turnin e natës pa shi e skllotë

Të ulem bri shkronjave
Të dëgjoj atë zë gurgullimë nga lumi
Të rent duke vrapuar me zjarrin e pashuar
Mbi plagë të dhimbës qiri germa nëpër botë

Skllevër të punës njerëz me kamxhik mos të shoh
Vec një ditë dielli të buzëqesh meridianeve
Me pishnajë ndezur ta vras terrin cdokund
Të rrjedh lumi i bukur me gotën e verës mbushur plot

KOHË DHIMJESH

M'i ke vënë grushtat në gjoks
Çdo ditë m'i vjedh
Rrezet e diellit
Emrat
Në fund të natës
(Sh')prish muret
Kalasë
Ia heq gurët
Herë në Evropë
Herë në Azi
Po mbarsesh me kuaj ere
Ç'mi ëndrrat
Ti soj i keq
Herë me Evropë
Herë me Azi !
Kohë dhimbjesh ..

PO VIJNË

Kohë të serta për Ty
Shpirt i Fjalës
Kurthë në foltore
Në qiell
Në kafaz peng
Si me ndërhojcë kali
Hovin të ta ndalin
Të bējnë gjumë me zonjat
Lart pallateve
Të mos dëgjohet nga rrugët
Zëri i lypsave
Nënat e kërrusura
Duke pritur një kumt
Me pankarta në dorë
Shumëzojnë dhimbjet
Ëndërrimet e vargjeve?!
Po vijnë ...

TE URA E GURIT

Nata ndahet në dysh
Vardari derdhet trazuar
Mbi heshtjen time zbret
Koha me diell
Rreshtohu
Mbi Fjalën e bukur
Stina po shtërzon
Mbi mitet e vdekjeve
Te Ura e Gurit
Nata ndahet në dysh !

DILËMË

Pas këtij hiri
E zjarri të heshtur
A ka fjalë
Që qirinj ndez?

A ka nata shpirt
Mbi shkronja
Mallin e stinëve
Mbi vargje ta derdh?

Dilemē
Zemrake deri në fund
Ç'faj ka Un'i
Që mes valësh të tund!