Ai flokëthinjuri, i cili u fut nga kopshti në restoranin e pallatit, ngritur me paratë e mbledhura nga kurbetçarët mërgimtarë, i shkaktoi neveri Arbenit. E mbante mirë kohën e paraluftës. Bile, xhahai i tij,kur përfundoi lufta, me tërë atë gjakderdhje, tha se nuk kishte llogaritur paratë për të blerë armatim. Hë, xhaxha, ç'ke që mejtohesh sot?
- Nuk më pëlqen kjo që po ndodh sot. Janë bërë rrugë edhe në cepin e fundit të Kosovës, por këto pallate ma ngrisin tensionin. Unë punova afro gjysmë shekulli dhe, nuk arrita të bëj këtë qe e bën pushtetarët për dhjetë e më shumë vjet.Në Zvicër të kërkojnë centin e fundit për çdo gjë. Seç iu kujtua sot kjo Arbenit, Kishte një parandjenjë të mërzitshme. Një herë i tha mikut të tij Zhan se do të donte një kohë të bënte një kasollë midis malit dhe atje të jetonte së paku një muaj, pa lajme, pa njerëz, pa telefon. Atje në pyll ta ndërtonte një kasollë të vogël, me një shtrat nga fieri . T'ia bënte veç një mbulojë që shiu mos ta lagte. Në mëngjes të zgjohej me diellin, të ecte nëpër ato kodra të fëmijërisë, të mblidhte nga një tufë me lule për t'ia çuar të dashurës , të cilën nuk e kishte më pranë. Një zënkë e vogël për fëmijë bëri që të kallej tërbimi i Arbenit . Ai u nda nga Teuta. Ajo u martua me një pronar zvicëran ku kishte nisur të punonte që kur ishte mbi njëzet vjeç. Kohën e pushimeve e kalonte te prindërit, ndërsa Arbeni mbante dy vend të punës për të krijuar mirëqenie për dy djem e një vajzë..fëmijë që i donte përtek kufinjve.
Pronari i kompanisë së birrave Petër moti ia kishte hedhur syrin Teutës. E ndalte pas orarit të punës kinse për të mbajtur ekonominë e firmës. Ishte ndarë mori me gruan. Edhe pse ishte i shkuar në mohë, ai dukej sikur t'i kishte gjashtëdhjetë vjet. Ia kishin tërhequr vëmendjen që kur e kishte pranuar në punë Teuetën- sytë e sasj të kaltër, beli i saj i hollë, e qeshura si një krua kur derdhej në gurrë, butësia e fjalëve të saj, shikimi i saj depërtues që shponte gurin, vetullat e saj si krahët e dallëndyshes.
.Një natë ai përgatiti një tavolinë me pije enkas për Teutën : E kishte porositur një javë më parë. Teuta kishte ulur kokën dhe , në njëfarë mënyre, ishte pajtuar. Kur u larguan të gjithë punëtorët, ai e grishi . E mori për dore, e afroi pranë vetes dhe e puthi. Ajo ra në krahërorin e tij si pulë pa kokë. Harroi tre fëmijët në shtëpi, Arbenin i cili e kishte marrë për grua me dashuri dhe nuk erdhi fare atë natë. Ai mbeti me kokë në dritare e nuk futi gjumë në sy. I bëri telefon pronarit, por ai e kishte fikur moti, bashkë me Teutën , e cila tashmë kishte rënë në kthetrat e një dashurie të re. Edhe pas një jave ai nuk arriti të mësonte se ku gjendej. Frikësohej mos kishte ndodhur ndonjë gjë e keqe dhe, pastaj vajti në polilici për ta lajmëruar rastin. Policia kishte vajtur në kompaninë e pronarit dhe në derë kishin lexuar njoftimin: Jam në pushim mjalti për një javë në Dubaj, pa lënë asnjë gjurmë, as numër të lelefonit, as emër të hotelit.Pas kësaj e kishin lajmëruar Arbenin se do të hulumtojnë për rastin e Teutës. Ditën e parafundit Teuta i kishte dërguar një mesazh Arbenit..." Unë jam me pronarin e firmës dhe nga sot kam vendosur të martohem me të. Do të përballemi në gjyq. Ka marrë fund lidhja jonë. Mbase nuk eci siç e kisha ëndërruar unë. Pronari më ofroi diçka të re për jetë dhe , unë me kënaqësi e pranova, Dua të bëj jetë si dua unë. Për fëmijët do të vendos gyqi. Pronari është i gatshëm të më merr për grua me fëmijë ".
-Paske pasur fat të keq miku Arben ,- i tha një mik me të cilin ai ishte njohur një plazhë të Durrsit vitin e kaluar.
- Nuk e kisha menduar fare këtë. Fëmijët u adaptuan shpejt me Petrin. I takoj rrallë. Më është coptuar zemra, më është bërë vrima-vrima. Si nuk e kisha menduar unë kurrë këtë. Dhelpra janë femrat- i tha atë natë kur muzika bëri që disa gra, të moshuara e të reja, të rrokeshin dorë për dore e të vallzonin . Kjo ia pëkujtoi dasmën Arbenit. Kohë e gjatë. Iu duk se e kafshoi gjarpëri në lëkurë. Pastaj u rimartova. Kam dy djem e një vajzë trivjeçare, aq sa kisha me Teutën. Fëmijët tash takohem se janë të një gjaku. Shpresa, gruaja ime e dytë, sillet mirë kur vijnë për vizitë, u përgatit ëmbëlsira e unë futëm në meditime. Para një viti e disa janë Petri vdiq nga një goditje në tru. Teuta e udhëheq firmën. Kuptova vonë se është martuar me një burrë nga Kosova, dhjetë vjet më i ri se ajo. Kohë të këqija erdhën miku im. dhe ofshau thellë.
Në restoran po buçiste kënga. Gratë vallzonin në një kend .
Pronari i kompanisë së birrave Petër moti ia kishte hedhur syrin Teutës. E ndalte pas orarit të punës kinse për të mbajtur ekonominë e firmës. Ishte ndarë mori me gruan. Edhe pse ishte i shkuar në mohë, ai dukej sikur t'i kishte gjashtëdhjetë vjet. Ia kishin tërhequr vëmendjen që kur e kishte pranuar në punë Teuetën- sytë e sasj të kaltër, beli i saj i hollë, e qeshura si një krua kur derdhej në gurrë, butësia e fjalëve të saj, shikimi i saj depërtues që shponte gurin, vetullat e saj si krahët e dallëndyshes.
.Një natë ai përgatiti një tavolinë me pije enkas për Teutën : E kishte porositur një javë më parë. Teuta kishte ulur kokën dhe , në njëfarë mënyre, ishte pajtuar. Kur u larguan të gjithë punëtorët, ai e grishi . E mori për dore, e afroi pranë vetes dhe e puthi. Ajo ra në krahërorin e tij si pulë pa kokë. Harroi tre fëmijët në shtëpi, Arbenin i cili e kishte marrë për grua me dashuri dhe nuk erdhi fare atë natë. Ai mbeti me kokë në dritare e nuk futi gjumë në sy. I bëri telefon pronarit, por ai e kishte fikur moti, bashkë me Teutën , e cila tashmë kishte rënë në kthetrat e një dashurie të re. Edhe pas një jave ai nuk arriti të mësonte se ku gjendej. Frikësohej mos kishte ndodhur ndonjë gjë e keqe dhe, pastaj vajti në polilici për ta lajmëruar rastin. Policia kishte vajtur në kompaninë e pronarit dhe në derë kishin lexuar njoftimin: Jam në pushim mjalti për një javë në Dubaj, pa lënë asnjë gjurmë, as numër të lelefonit, as emër të hotelit.Pas kësaj e kishin lajmëruar Arbenin se do të hulumtojnë për rastin e Teutës. Ditën e parafundit Teuta i kishte dërguar një mesazh Arbenit..." Unë jam me pronarin e firmës dhe nga sot kam vendosur të martohem me të. Do të përballemi në gjyq. Ka marrë fund lidhja jonë. Mbase nuk eci siç e kisha ëndërruar unë. Pronari më ofroi diçka të re për jetë dhe , unë me kënaqësi e pranova, Dua të bëj jetë si dua unë. Për fëmijët do të vendos gyqi. Pronari është i gatshëm të më merr për grua me fëmijë ".
-Paske pasur fat të keq miku Arben ,- i tha një mik me të cilin ai ishte njohur një plazhë të Durrsit vitin e kaluar.
- Nuk e kisha menduar fare këtë. Fëmijët u adaptuan shpejt me Petrin. I takoj rrallë. Më është coptuar zemra, më është bërë vrima-vrima. Si nuk e kisha menduar unë kurrë këtë. Dhelpra janë femrat- i tha atë natë kur muzika bëri që disa gra, të moshuara e të reja, të rrokeshin dorë për dore e të vallzonin . Kjo ia pëkujtoi dasmën Arbenit. Kohë e gjatë. Iu duk se e kafshoi gjarpëri në lëkurë. Pastaj u rimartova. Kam dy djem e një vajzë trivjeçare, aq sa kisha me Teutën. Fëmijët tash takohem se janë të një gjaku. Shpresa, gruaja ime e dytë, sillet mirë kur vijnë për vizitë, u përgatit ëmbëlsira e unë futëm në meditime. Para një viti e disa janë Petri vdiq nga një goditje në tru. Teuta e udhëheq firmën. Kuptova vonë se është martuar me një burrë nga Kosova, dhjetë vjet më i ri se ajo. Kohë të këqija erdhën miku im. dhe ofshau thellë.
Në restoran po buçiste kënga. Gratë vallzonin në një kend .
25.4.2017
0 comments:
Post a Comment