Petrit Menaj: Dy Poezi

DIÇKA E SHTRENJTË

Diçka e shtrenjtë
nga ty më duhej
siç është për mua
fjala besë.
Mbas fjalës besë
më the të dua
që tër jetës e kam kujtesë..

Se kaluan vitet
dhe e mbaj mend
se cila ishte fjala e shtrenjtë
besa, që më the të dua
a që s'më preve kurrë në besë.

B E S Ë

Besë te i pabesi
kurrë s'duhet zënë
sikur ujkut ti besosh kopenë, 
sikur dhelpra në kotec te pulat
për tu dhënë ushqim të shërbejë

Besa dhe burrërija
vinë bashkë
sikur trimërija me guxim
Mjer ai
që besonë në çdo fjalë
që besonë
te kushdo që rrugës vinë

Mjer ai
që besonë te çdo ndienjë
porsi te bora
të mendoshë se s'shkinë.