NË MËRGIM
Vetëm fjalët flasin
Pa fjalë
E rrokullisen ëndrrat
Si ortek bore
Netët vijnë pa zë
Ku janë strukur zogjtë sonte
E lypsit nëpe trotuare?
Mall i fshehur
Në bebëza sysh
Në vargje poeti
Ku janë strukur zogjtë sonte?
TË KAM FALUR
Syrin e liqenit të thellë
Shpresat e mia me ëndrra
Diellin në fund të prillit
Rrezet e purpurta të shpirtit
Duart e mia të buta me penë
Vargjet me nota lirike
Një puthje fjale nëpër shkronja dashurie
Gjithçka të kam falur...
DO TË VIJ
Vendi im i shkronjave të përziera
Kam lënë një lot udhëve
Që m'i lag ëndrrat nëpër net pa strehë
Aty janë ngujuar germat e lirikës
Që s'i shkul asnjë tufan!
TË KËRKOJ
Nëpër udhëtimet e mia
Nëpër ëndrrat e përhitura
Kur s'të shoh o ylber pas shiut
Më thahen damarët e tokës
Që e lashë një ditë
Duke sogjuar në kullën me zjarr !
MORA MË VETE
Sytë e tu nëpër skronja libri
Emrin e trëndafilit me njëqind ngjyra
Një ëndërr me ndjek si hije pas
Nëpër këto udhë kujtimi bredh
Në strajcë një lot i madh
Shpirtin ma rëndon nëpër net pa gjumë
Do vij në korrik , do të vij
Si dallëndyshe në folenë e vjetër
Ta gjej emrin tim strehuar nëpër vargje
0 comments:
Post a Comment