(Çaste esistike, IMAGINARIUM), 30
Ekziston në gjuhën shqipe fjala PATHEMELËSI: "Të qenët i pathemeltë: për mendime, veprime
etj.). Pathemelësia e pohimit (e gjykimit, e vendimit, e kërkesës)." Në anglisht përdoret fjala groundlessness, frengjisht: mise-en-abîme, gjermanisht: Grundlosigkeit, kroatisht: bezdanost. është term që karakterizon postmodernitetin, kuklturën postmoderne. Shqip nagjnëherë përsfroeht shprehja HUMNERË (humnerat e kohës, humnerat sociale, humnerat e mendimit, ekzistencës etje tj) dhe me termat e sipëpërmendur, ndërlidhet rrëfimi i tillë postmodern. Kultura postmoderne ndërlidhet me kulturën e krizës, krizën e bazës shoqërore, antiesencializmi... Teksti postmodern thuret nëpërmes riprodhimit të tekstor, e ky i fundit, nëpërmes degradimit, dekompozimit a tretjes së vazhdueshme të njësive tekstuale, të cilat marrin kuptime të reja, bëhet një riorganizim i ri i tekstit, interpretim i ri etj.
Nuk është e habitshme përse shpesh ndodhen e ndeshen ballë përballë absurdi me arsyen, e vërteta me shajnitë e saj si te hijet platonike. Ernesto Grassi në librin e tij “Fuqia e imagjinatës”, thekson se si imagjinata përbën forcën më të madhe njohëse të njeriut. Kësisoj, pjesë e kësaj bashkësie të iamgjiantës, ësjtëe dhe lexuesi, i cili shqipton prirjen e tij metaforike duke interpretuar veprën letrare, sidomos poezinë postmoderne. Lirika postmoderne vetvetiu është produkt i imagjinatës. DFhe prapë Grassi: “Vepriimnatrinë njerëzore e karakterizon natyra e lirisë; në lirinë e tillë manifestohet imagjinata e individuumit. Pikërisht me anë të saj, me anë të depërtimit të saj mendjemprehtë, gjenial, në praktikën e përditshme, bëhet transmetimi i kuotimeve që e përcakton prakrikëln njerëzore.”
etj.). Pathemelësia e pohimit (e gjykimit, e vendimit, e kërkesës)." Në anglisht përdoret fjala groundlessness, frengjisht: mise-en-abîme, gjermanisht: Grundlosigkeit, kroatisht: bezdanost. është term që karakterizon postmodernitetin, kuklturën postmoderne. Shqip nagjnëherë përsfroeht shprehja HUMNERË (humnerat e kohës, humnerat sociale, humnerat e mendimit, ekzistencës etje tj) dhe me termat e sipëpërmendur, ndërlidhet rrëfimi i tillë postmodern. Kultura postmoderne ndërlidhet me kulturën e krizës, krizën e bazës shoqërore, antiesencializmi... Teksti postmodern thuret nëpërmes riprodhimit të tekstor, e ky i fundit, nëpërmes degradimit, dekompozimit a tretjes së vazhdueshme të njësive tekstuale, të cilat marrin kuptime të reja, bëhet një riorganizim i ri i tekstit, interpretim i ri etj.
Nuk është e habitshme përse shpesh ndodhen e ndeshen ballë përballë absurdi me arsyen, e vërteta me shajnitë e saj si te hijet platonike. Ernesto Grassi në librin e tij “Fuqia e imagjinatës”, thekson se si imagjinata përbën forcën më të madhe njohëse të njeriut. Kësisoj, pjesë e kësaj bashkësie të iamgjiantës, ësjtëe dhe lexuesi, i cili shqipton prirjen e tij metaforike duke interpretuar veprën letrare, sidomos poezinë postmoderne. Lirika postmoderne vetvetiu është produkt i imagjinatës. DFhe prapë Grassi: “Vepriimnatrinë njerëzore e karakterizon natyra e lirisë; në lirinë e tillë manifestohet imagjinata e individuumit. Pikërisht me anë të saj, me anë të depërtimit të saj mendjemprehtë, gjenial, në praktikën e përditshme, bëhet transmetimi i kuotimeve që e përcakton prakrikëln njerëzore.”
(
29 prill 2017)
0 comments:
Post a Comment