Ramiz Kuqi: Cikël Poetik

BAC ADEM

O Fjalë shekulli
O Varg i shkruar
Nëpër pentagram dhimbjesh
Koha
Shkëlqen
A vret
Sytë e diellit
Plot ëndrra
Palosur nëpër breza

Bac Adem !

ËNDRRA

Fol me gurin më tha mbrëmë
Me gurin gjethet sorrat
Krrokamë e tyre laraskave
Mos e fut në varg
Nga gjiri i fjalës
Nxjerre këngën e zogut
Lutu
Atdheu të kthej kokën
Sytë nga dielli
Të bukurën merre n'gryk
Si gryka brigjet lumenjtë
Që rrjedhin poshtë luginës
Fol me gurin më tha mbrëmë

FRYMËZIM

Nëse degët i shkund si dallgë e lehtë kjo erë
Si të shkruaj vargum pa rimë e mall muzgut
Kur nata këtu vjen e lodhur nga udhëtimi i gjatë
Gati e pafund
Mbi supe mban ëndrrën time të qëndisur me fjalë
Që zbret thellësive të deteve si spirancë
Porteve kur zbresin udhëtarët me valixhe në dorë
Sytë qiellin me re duan ta përpijnë
Për një dashuri në kor këndojnë pelikanët
Rrotullojnë krahet nëpër syprinë
O frymëzim
Sa herë m'i ke lënë gishtërinjtë mbi stilolaps
Ta derdh buzëqeshjen e pezmin trishtim
Kur shoh si janë kacavjerr stinët
Si pjergull rrushi mbi mure
Kokrra,të harlisura plot tharm
O më ndjej frymëzim, më ndjej
Frymëzim !