Arqile Gjata: NGJTJET JANË TË VËSHTIRA!

Dridhjet e së shkuarës
dhe e sotëmja,
ndoshta dhe e ardhmja
nuk do t’më mjaftojë për ëndrrat e mia…
Gjysma e kohës vrapoi
e shkujdesur
të merrte shikimet e njerëzve të mirë.
Nëpër dritën e njohjes
pashë veten time aq të vogël,
sa një fije kashte.
Të ardhmen e shikoj si një libër
kyçur me shumë çelsa.
Duke dihasur thellë
udhëtova mureve të jetës,
rënkoj për ato që ikën…
Tani,
brenda mjegullës së egër
e kam guximin t’i kapërcej retë
dhe pse
ngjitjet janë të vështira!..