Ramiz Kuqi: Cikël Poetik

MË IKU NATA

Si një hajneshë
M’i vodhi
Vargjet e (pa)shkruara
Erën e natës së ftohtë
Dritën e zbehtë të hënēs
Fluskat e buta të borës
Veç kandili i Naimit
Më bën dritë!
Pi sonte më thotë poeti
Zbraze këtë kupë
Zbraze!

IBËR

Mbi supet tua
Urë me gjemba
E gjemborë

Gjithçka ka mbetur
Si hije e trishtë

Më është vrarë fjala
Bashkë me lirinë!

Plisi im
Me pika shiu në ballë!

SHUSHURISIN

Shkronjat nëpër korridore të fshehura
E tinëzare deri në fund
Valë valë derdhen dallgët
Vardari trazon natën
Që hesht
Nën Urën e Gurit fsheh fytyrën
Një emēr mbēshtjellë me mister
Pollogu ka rënë në gjumë
Shipkovica
Majë Sharrit veneron qiellin
Yjet në mesnatë
Shushurisin!

PARLAMENTI

Më duket
Si një trup pa shpirt
Shterrëzuar nga moti
Në asnjë hap
Nuk e mbush syrin
As ëndrrat
Në gjeografinë e harrimit
Do të hyjnë këta demonë
Grykës!

MBI QYTETIN E GURTË

( Ismail Kadare)

Rrëshqasin pikat e shiut
Pëllumbat e bardhë

Kronikë është bërë
Dashuria dhe grindja

Në dheun e lindjes
Udhët gjēmojnë

Nëpër shkronja malli
Ëndrrat janë bërë metaforë?

Tetëdhjetë e një stinë
Një biografi nëpër dhimbje

Atje ku fjala është fjalë
Parisi

Shqipëria lundron
Si lundër nëpër valë

Rrëshqasin pikat e shiut
Dhe buzëqeshja nëpēr trotuar

Kruja rri e heshtur
Me Gjergjin mbi kalē

Vështron malet erërat
Që fryjnë nëpēr male

Dielli nuk harron të zbres
Mbi kodra e mbi det

Sa larg kanë ikur
Sa larg Kadare

I ëmbël është Atdheu
Balta rrugët e ngushta me kalldërm

Ndonjë plakë kur shushurit nda dritaret
Po vjen poeti me syza si zog malli

Tek ulet mbi një gur lagjeje me një fletë në forë
Yll mbi qiellin e letrave gjak i lindur arbëror

Rrëshqasin pikat e shiut !

DO TË DOJA

Qielli
Të ketë sytë ngjyrë kafe

Dallgët
Si të lumit Valbona

Lumë lumi më grish
Një natë t’i prek buzēt tua

Shtatin e gjatë pa fund
Stërkalat si loti yt

Nëpër rrjedha kohe
Ç’gjëmime ke parë

Do të doja
Të derdhën në një luginē

Drin i bardhë Drin i zi
T’ia puth sytë Valbonës

Si gurrë lë rrjedh koha ime
Pa gjemba në kufinj!