Bajrush Bunjaku: NË SHPIRTIN TIM GJËRSI QIELLI

Në shpirtinë tim gjërsi qielli
Është një kopsht i veqantë
Gjithandej ku shëndritë dielli
Dhe një zemër ku rrahë tik tak

Pa fillim pa limit dhe pa fund
Mikëpritje, bujari e ngrohtësi
Si në këte qiell e këte shpirt
Dhe këte zemër ska askund

Këtu ska vend urrejtëja e gjelozia
Se e kamë dhuratë nga Perendia
Urdhëroni o miq shpirtëbardhë
Krahapur përpara do të ju dal

Mirësevini o shqiptarë njerz të mirë
Bashk të jemi shumë kam dëshirë
Në këte parajsë - kopsht mirësie
Me aromë luleshë Shqipërije