Kasam Shaqirvela: IKIN VITET SI GjEThET NË VJEShTËN E VONË

Edhe vitet ndërrohen nga kalendari
Sikurse gjethet në vjeshtën e vonë
Arnimi i jetës bëhet i vështirë
Kujtimet si letër e grisur
Copëzat i mbledh sa mundem
Përpiqem ta formojë
Mozaikun e humbur
Rrugët më priten
Në sheshin e vjetër
Grisur e shkyer
Nga dhëmbi i kohës shtatzënë
Të një jetese të stresuar
Me sprova të rënda në pritë
Ilirida kjo zënë mali
Po krihet pasqyrave
Nëpër Bjeshkët e Nemura
Lahet syve të Sharrit Plak
Si shikim shqiponje shkon rrufe
Bie në liqenin e bukur në Lynkesti
Noton si mjellma e bardhë
E pyet Akeronin me lundërtar
Se, sa shpirtna të vrarë?
Ka mbartur për në Akerozi!