Lulzim Breznica: SIKUR TË MUNDJA TË SHKRUAJA

Edhe unë di të shkruaj për Lulet,

Për flladet,aromat,ëndrrat pa skaj,
Si t'ia bëj,kur ngrirë frymoj mes stinës,
Në një kohë të heshtjes me faj.

Shumë kam dashur të shkruaj për Lulet,
Për këngën e tyre që si dielli lëshon dritë,
Se nëpër dhimbje u rritën furtunave,
Të japin prehjen që të mbërthen në shpirt.

Dhe unë e pata qetësinë me Lulen time,
Me zili e deshta sa e murosa në zemër,
Por,tani është zbehur prej se u plagos,
Nga kjo stinë dimri si nata me ujqër.