Sadbere Gagica Spahija: PEIZAZH i ZYMTË

Qytetin e ka mbuluar errësira

Unë ec me vargun tim nëpër rrath
mendimesh
Dy hapa përpara qindra kthehem pas
Ta gjej folenë e dashurisë
E Ti ëndrra ime fluturon lule më lule
Frikësohem se të kam humbur
Ishujve të harrimit tretem
Veç hija më ka mbetur të ky mall trishtimi
Bredh qytetit pa dritë shpirt i plagosur
As e gjallë as në kandil vaj i sosur!