Shpeshherë ma plagosën shpirtin disa shpirt prishurDisa hajdutë, të korruptuar, karrieristë e bythëgrisur
Njerëz me dy fytyra, demagogë, hipokritë dhe servila
Disa të fëlliqur e të pabesë, pis si nata dhe ju o kopila.
Ca njerëz të tillë deshën të ma ndalin vargun në poezi
E të shkruaja për ata nuk ia vlente aspak edhe një elegji
Të mos iu thoja hapur e shqip se ju keni shumë mëkate
Se keni shkelur mbi varre dhe keni shkelur përmbi gjak.
E të shkruaja për ata nuk ia vlente aspak edhe një elegji
Të mos iu thoja hapur e shqip se ju keni shumë mëkate
Se keni shkelur mbi varre dhe keni shkelur përmbi gjak.
Më thanë të mos shkruaja, se ata ishin mendjendritur
Ca ëndërrues të lodhur e të zhveshur si fjala e grisur
Më thanë se duhet ta mbyll gojën, boll tani ke shkruar
Ata që për karrige ka kohë që veten e kanë mallkuar.
Ca ëndërrues të lodhur e të zhveshur si fjala e grisur
Më thanë se duhet ta mbyll gojën, boll tani ke shkruar
Ata që për karrige ka kohë që veten e kanë mallkuar.
Nuk kanë tashmë një grimë karakter këto bajga e lavire
Të plagosin në shpirt e të vrasin si armiku mbas shpine
Duan ta ndalin një popull që malin e lirisë kanë ngjitur
Duan ta heshtin zërin e poetit që ditën i pari ka zgjuar.
Të plagosin në shpirt e të vrasin si armiku mbas shpine
Duan ta ndalin një popull që malin e lirisë kanë ngjitur
Duan ta heshtin zërin e poetit që ditën i pari ka zgjuar.
0 comments:
Post a Comment