Arqile Gjata: VARGJE PREJ GURI

“Nuk e dua ëndrrën, më jepni realitetin.”
Gabriele D’ Annunzio

Atje,
tek bregu i erës,
seç mu kujtua një emër...
Guri i Vashës!

Prej racës së gurit jemi,
veshur me kostum guri,të rëndë, të fort.

Nga prind prej guri u lindëm,
guri na dha jetë
deri tek rasa e varrit,
me një gur mbi kokë!

Gurët gëdhenden,
kanë gjuhën e tyre nëpër shtëpira,
avlli, porta e sofata,
shpirti na thahet mbi gurë.

Ah...gurët,
bashkëvuajtës të jetës tonë!

Nëpër qelit e gurta zgjohen muzgjet,
dhe zogjtë e mardhur nëpër gurë e fshehin folenë.
Mbi gurin e varrit poeti shpirtin gdhënd!

Dashuria vajton mbi gurë,
nëpër copëra jete pëllcet guri nga syri i keq.

Aty
tek bregu i erës, mbi gurë..të Vashës
këndohen këngët e dashurisë!