Dhimmitër Jani Kokaveshi: Dy poezi

FENOMENE.

Udhëtonte!... Yjeve
zbehur
natën?... Mbi sytë e tu
zbërthyer
me enigmat?... Qiellore
errësirave
humbisnin vështrimet?...
Natën
përpunoja dhe!...
Nuk ja fsheh.

PA KURSIM.

Shprehje, si qendizmat
gdhëndur
zbrisje dhe i sfidoje 
mbi murre!...
Në labirinthe dashurish
zgjidhur
si mes agimesh drite lije
çdo reagim.
Aty kaloje, me rrezatimet
ndjenjave apo
përmbysur lotësh?...
Nuk i mblidhje
dhe mateshe të zbërtheje
gjithësinë mbi
gëzimet dhuruar realitetit dhe
largë krijimesh
o bukuri mahnitur, shpirtin!...
E gjete
në devijim, dhuratash
përjetuar
mes dallgësh në qëndrime gdhëndur
i lije!...
Embëlsisht, me erësirrat e pafat
i shkulja
kohës?... Nuk qendruan
në reagime
prehjesh!... U ç'thurën joshjeve
në rikthime
administrimi, shpirti i pasur!...
Nuk njeh kursim.