Mësuesja e gjuhës angleze, diku 30 vjeçe, e bardhë si qumështi, flokët krejt kaçurrela të lëshuara prapa shpine, e këndshme dhe punëtore. Pasdreke kishim gjithsecili prej kursistëve të gjuhës angleze të prezantojë diçka nga vendi i origjinës. Sa më erdhi radha mua dola para shokëve të klasës që ishin nga të gjitha anët e botës. Paraprakisht kisha marr me veti flamurin kombëtar dhe një foto të Nënës Terezë. E shpalosa flamurin dhe ju thash. Ky flamur dy ngjyrësh me shqiponjën dykrenore është ndër më të vjetrit në botë. S'pari u valëvitë në bedenat e kështjellës së Krujës në vitin 1444 dhe me te në dorë për një çerek shekulli shqiptarët i bën ballë sulmeve të njëpasnjëshme të Perandorisë Osmane. Pesë shekuj ishte i robëruar, por kurrë i harruar. Pastaj nxora foton e Nënës. Si e panë, e njohën, të gjithë u ngrehën në këmbë, u përkulen në shenjë respekti dhe erdhën për të parë e prek foton që e mbaja në dorë. I emocionuar vazhdova, emri i vërtetë i Nënës është Gonxhe, që në gjuhën shqipe dmth lule. Gonxhja është bijë shqiptare me të cilën krenohemi ne shqiptarët gjithandej ku jemi. "Krenoheni, jo vetëm ju, por e gjithë bota." - më ndërpreu mësuesja Rosemary.S. A, Zelandë e Re
0 comments:
Post a Comment