Prend Buzhala - SIPAS TË VJETRËS A SIPAS TË VJETRËS A SIPAS TË RESË

(Çaste me shkrimin e parë në këtë vit), 1

Dita e Parë e Vitit të Ri është Dita Ndërkombëtare e Paqes...
Shpesh i dëgjojmë pyetjet që shtrohen, kur bëjmë hapin e parë në një vit të ri:
Sipas të vjetrës a sipas të resë?
Me të vjetrën? A vetëm me të renë?

1.
Një fund zëvendësohet me një fillim të ri. Gjithçka e vjetër papritmas shndërrohet në gjithçka të re. Papritmas Dita e Fundit, pason nga Dita e Parë. Çastit të parë, Ditës së parë, ia vëmë barrë dëshirat tona, duke brohoritur me gëzim: urime, gëzuar! Bëjmë analiza: fajet për gjithçka ia hedhim vitit që shkoi, së kaluarës; e ne ishim ata që i vuajtëm ato pasoja, vështirësi, pengesa a dështime që na i paska sjellë viti që shkoi! Aniekee Tochukwu Ezekiel na këshillon: ""Harroje atë që u bë, e rëndësishme është ajo që ne kemi bërë, dhe me potencialet që kemi, të arrijmë tutje." Dhe Lailah Gifty Akita, një grua afrikane nga Gana, te vepra e saj "Perlat e Urtësisë: Shpirti i Shquar" shprehet admirueshëm: ""Për ta parë rritje-ngritjen e parë të diellit në Vitin e Ri, është shenjtëria më e madhe e jetës."
Nis një vit, dhe kujtimet na vijnë të reja, të freskëta...
Nis një vit plot dritë. Plot urti. Me shëndet të plotë.
Na pret një Derë e Hapur e Shqiponjës. E të thotë: eja, urdhëro në Vitin tënd të Shqipes!
Nis një vit që sjell bekimet e veta. Gëzuar!

2.
E tani, krejt ia hedhim vitit që shkoi këto mëkate e faje, për ta shijuar Çastin e Gëzimit, Shpresës, Mundësive të Reja. Shfaqim dëshirat tona, pikësynimet, drejtimet...
A thua, vetëm i përsëritim dëshirat e vjetra?
Paj, jo vetëm ato!
Viti i Ri nën kuptpon të kemi një Shpirt të Ri, si ka aspiruar gjithmonë njerëzimi.
Po e përsëris:
Në Vitin që vjen do të kemi zë të ri, fjalë të tjera. Mu ashtu si thotë T. S. Eliot: "Fjalët e Vitit të kaluar i përkasin gjuhës së vitit të kaluar. Dhe për t'i dhënë fund, do bërë një fillim."
Mirësia të jetë frymëzim,
Ringjallje të kemi në dëshira,
në dëshirat që të jenë më të thella, më thelbësore,
Prandaj kur themi që të jetë i Ri, ky Vit, atëherë dhe qëllimet, dëshirat, drejtimet, këndshikimet t'i kemi të reja,
Shpirtin ta kemi të ri...
Sikur te secili vit i varim shpresat. E po, ka shumëçka që ne nuk mund ta ndryshojmë, ka shumëçka që as ne vetë nuk mund të ndryshojmë.

3.
E atëherë, çka kemi ne në dorë?
Atë që e kemi përsëritur shpesh: mund ta ndryshojmë QASJEN tonë, KËNDVËSHTRIMIN tonë ndaj shumë gjërave, ndaj jetës... Pa dyshim që realitetit mbetet ai që është, porse këndvështrimi ynë ndryshon kundruall këtij realiteti, kundruall njerëzve, bëhet këndvështrim i ri.
Kemi shkaktuar rrëmuja e kaos. Kaosin nuk kemi si ta mënjanojmë, por është në dorën tonë ta transformojmë ta bëjmë kozmos (të vëmë rend, rregull, ligj).
Në një shkrim të ngjashëm dikush e ka përsëritur thënien e Shën Augustinit: "Hyji na ka krijuar pa ne, por pa vetveten tonë ai nuk mund të na shpëtojë." Mbase, thënia ka të bëjë me ftesën për të qenë i hapur edhe me Hyjin, mu ashtu si Hyji është i hapur ndaj nesh. Jeta nuk është e lehtë për t'u përballuar, as e lehtë për t'u jetuar. Së këndejmi edhe realiteti, edhe shoqëria përreth nesh, e do pëlqimin tonë. Dhe ftesa e tillë, ftesa e HAPJES, na e krijon një horizont të ri, një dëshirë për perspektivë të re, për një tjetër PËRMASË të jetës... për të na bindur se kjo PËRMASË e realizimit të qetësisë, paqes, mirëqenies, është më e rëndësishme se përmasa financiare, se paratë! 

Nuk është e rastit pse Dita e Parë e Vitit të Ri është Dita Ndërkombëtare e Paqes, paqes, kësaj aspirate universale njerëzoreSIPAS TË RESË