Agim Desku - THJESHTË POEZI

Nuk ngatërrohen më në fjalët e hidhura
Edhe pse nuk zihen vrasësit e Apokalipsit
Fytyrat sa të njëjta ,dhe sa mizore pikturohen
Dikush i mban në lutjet e tempujve të shenjtë .

Thjeshtë më duhet të flas
Vetëm me kokën time.

Me fjalën ndajmë sëbashku
Rrëfimet e jetës.

E di pse ndodhem në jetë
Jetoj për të bashkuar
Udhëkryqet e saj.

Nuk e dua rëbelimin
Të një të dehuri pa dashuri atdheu
Pa fjalën e tij të dhënë
Perëndive.

Ju betova jetës
Të vdes për fjalën
dhe besën e Zotit.

Yjeve më shumë së vetes
Ju fala lutjet.

Le të qarkullojnë të lira
Fuqive të Ozonit
Fjala dhe poezia.

Mikes i them
Paq jetën në aromë trëndafili
Si Dielli kur më ngroh.

Rri vargut dhe fjalës sime
Atë që vetëm ti e njeh të shenjtë.

Sa e shenjtë më është liria
Në ngrohtësinë e flakës së jetës
Kur ti ,vargu i ditës
Je Dielli im.