Lulzim Breznica - Dy Poezi

RRËNJË NË GJAK

(Ramush Haradinajt)

Jo,Ty askush nuk të lëkundë
As Beogradi ,Haga e as Parisi
Se Nëna shqiptare Ty të ka përkundë
Në djep lisi të dha gji fisi.

Ata,mbase do të çmenden një ditë,
Do t'i shohësh arave me shkop e lak
Ti ,në çdo stinë do të hapësh dritë
Se Lirinë e Kosovës e ke rrënjë në gjak.

KOHË E NGATËRRUAR

S`ka mbetur edhe shumçka për t`u thënë,
Këtë kohë të ligë me mjegullë e borë,
Zgjimet janë harruar,në gjumë i kanë vënë
Lisat djegin veten në krahëror.

Në këtë mjegullë të dendur e agullimë,
Gjithnjë stinë kohe pati duar të gjata,
Durimi është çarë,plaga nxjerr fishkëllimë,
Të vdesësh në këmbë është më e pakëta.