NEHAT JAHIU - Dy Poezi

TI QË PO VUAN PËR GJUHËN AMTARE

Sa më vjen keq kur e dëgjoj  sot një zagar

Kur atdhetarin na quan  tradhëtar

E  quan tradhëtar ky karrierist

Që gjatë luftës na quante me emrin terorist.

Sa shumë po më habitin këta disa “ patriota”

Që dikur pini limonada e hanin torta,

E trimat e lirisë në betja derdhnin  gjak

E nuk e lëshonim ujkun të na futej në konak.

Besomni se nuk mund ta doroj  aspak pisin

Që të parëve tanë në varr ua shajti plisin,

Oh, si  mund të durosh sot këtë pis, o Zot

që del  në televizion e thot unë jam patriot.

Po ku na ishe ti  dje, o trim, o  i vetshpallur sot

Ti që aq shumë po shitesh i madh patriot,

Ti që po vuan aq shumë për gjuhën amtare

Që shqip nuk i flisje edhe nënës tënde.

MË DJEG MALLI... Më djeg malli për fusha, male Për lulet nëpër livadhe,  Kam në shpirt dhe Shqipërie  Kam një këngë Arbërie. Më djeg malli për Kosovën  E vras gjumin për nënëloken  Fort i puth lulet në shpate  Përkëdhel plisat në varre. Më djeg malli, Iliridë Bash këtu jam lindë e rritë . Më merr malli për dasmorë Janë yjet tanë DËSHMORË.  Më djeg malli për Preshevën  Flakë digjem për Medvegjën  Bujanoci ma prish gjumin  kur me buzë e puth flamurin.  Djeg një shpirt për Çamërinë  Lotët rrjedhin natë e ditë ah, sa mall paskam për troje me ca vargje dritë kurore!