Lulzim Breznica: ATDHEU IM

Erërat na mashtruan!

Dhe hynë në thellësi të damarëve
Të tokës tënde,
Të lëruan,
Atdheu im..
Pëllëmbë për pëllëmbë
Me parmendën e së keqës,
Derisa i gjetën
Letrat e shkruara të dashurisë.

Më goditën ,
Atdheu im.
Rrobat m`i lanë varur në lisa kujtimesh,
Lulet e mbledhura në dorë,
M`i vranë të njoma,
Dhe më dëbuan,
Si të pa Emër,pa Tokë,
Pa Zot.

Zemërplastë mbeta,
Me mykun e shtresuar të mallit
Udhëtimeve.

Andaj edhe sonte,
Këlthas ashpër,
Pse s`mund të të përqafojë?!..

Në ëndrra.